Het Nieuwe Werken is MVO

People Planet ProfitDoor mijn werk bij MVO Nederland, word ik al snel gezien als iemand die de MVO-zegen over een idee of over een product  kan uitspreken. De vraag ‘Dat is dan toch MVO?’, wordt mij regelmatig half retorisch gesteld. Bij Het Nieuwe Werken is dat niet anders. ‘Wij stimuleren thuiswerken en daardoor staan mensen minder in de file. Dat is dan toch MVO?’. Is het nu echt zo eenvoudig? Nee, natuurlijk niet.

Het concept van MVO is zo eenvoudig, maar de praktijk – gezien de impact – zo weerbarstig. Bij Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen maken mensen in een organisatie bij elk besluit dat ze nemen een afweging. Een afweging over de gevolgen van hun handelen op het gebied van People, Planet en Profit. Zowel bij de aanschaf van punaises, het recruitment beleid, de broodjes bij de lunch, de manier van reclame maken, als de wijze waarop de core business wordt ingericht wordt een afweging gemaakt rondom deze drie P’s. De kern is dus eenvoudig; drie P’s in plaats van alleen de P van Profit.

Het Nieuwe Werken een MVO-puzzelstuk
Dit geldt ook voor Het Nieuwe Werken. Welke visie heeft een bedrijf op de wijze waarop met medewerkers omgegaan wordt? Welke kernwaarden zitten daar achter? En hoe zorgt de organisatie ervoor dat het in de praktijk werkt? Om van Het Nieuwe Werken een MVO-puzzelstuk te maken, is ook hier de afweging van de drie bekende P’s nodig. De kernvragen zijn dan heel eenvoudig: worden medewerkers er gelukkiger en gezonder van? Belasten we het milieu minder door bijvoorbeeld minder reiskilometers te maken en minder vierkante meters te gebruiken? Besparen we kosten door een lager energieverbruik en minder ziekteverzuim? Verhogen we onze omzet door grotere productiviteit en meer creativiteit?

Als een organisatie alleen voor de P van Profit kiest en Het Nieuwe Werken inzet als manier om vierkante meters te besparen, dan heeft Het Nieuwe Werken niets met MVO te maken. Bedrijven geven hun medewerkers een laptop en een smartphone, zetten iedereen in een kantoortuin met een flexplek en noemen dat vervolgens Het Nieuwe Werken. Helaas krijg ik steeds meer signalen dat bedrijven het zo aanpakken.

Triple P-benadering
Valt de keuze op een integrale aanpak, dan is Het Nieuwe Werken een echte ‘Triple P’-benadering. Alle P’s hebben dan baat bij Het Nieuwe Werken. Het Nieuwe Werken is juist dan het bewijs dat MVO geen kwestie is van of-of maar van en-en. In de pure vorm is Het Nieuwe Werken een schoolvoorbeeld van MVO.

Deel dit artikel met anderen
Glenn van der Burg - Programma manager
"Het gaat om wat mensen kunnen worden, niet om wat ze zijn geweest." vanuit dat geloof werkt Glenn van der Burg bij MVO Nederland aan het stimuleren van mensgericht ondernemen. HNW zet de mens weer centraal in organisaties.
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!

5 reacties


    Floor Urbanus zegt:

     Beste Glenn
    Een goed verhaal en inderdaad bij ons wordt het Nieuwe Werken ingezet om vierkante meters te besparen.
    De vraag is hoe kan je zo’n beweging ombuigen?

      Bas van de Haterd zegt:

      Beste Floor, 

      volgens mij is dat dan niet HNW, maar gewoon kostenbesparen en bezuinigen en we gooien er een sausje overheen in de hoop dat mensen niet boos worden en weglopen.

      Ombuigen is in zo’n geval dus makkelijk: weglopen. Maar goed, dat is helaas voor velen een stap te ver (vreemd eigenlijk in een tijd waarin loyaliteit zo ver te zoeken is t.o.v. onze naasten). 

      Het belangrijkste is denk ik dat je met alle stakeholders in gesprek gaat. Aangeeft dat het niet op deze manier werkt, kritisch durft te zijn richting het management, ze misschien een boek in de handen stopt zo van: van mijn eigen geld gekocht, als we hier toch mee bezig gaan hoop ik wel dat u het leest. Iets in die richting.  

      Glenn van der Burg zegt:

      Beste Floor,
      Het is inderdaad jammer dat niet iedereen al door heeft dat er grote veranderingen plaats vinden. Aan de andere kant kun je het mensen ook niet kwalijk nemen, ze kijken gewoon anders naar de wereld (lees meer over spiral dynamics!). Je kunt hen beinvloeden door met argumenten te komen die passen bij de manier waarop zij naar de wereld kijken.

      Er zijn voldoende onderzoeken naar de effecten van tevreden of liever betrokken medewerkers. Je kunt beslissers wijzen op de Value Profit Chain ontwikkeld bij Harvard (een naam waar managers gevoelig voor zijn). Ook het boek plezier en prestatie van Salem Samhoud geeft mooi aan waarom en hoe je met vrijheid en verantwoordelijkheid binnen organisaties kan omgaan.

      Ten slotte kun je je collega’s natuurlijk altijd naar een van meetings van MVO Nederland sturen, dan helpen wij je hun perceptie van de wereld te veranderen 😉

    Sin Declerc zegt:

    Wel Glenn, daar raak je een moeilijk punt aan. Ik werk zelf rond strategisch mobiliteitsmanagement, en hanteer een min of meer volwassen mvo-beleid als voorwaarde om daarrond aan de slag te gaan – net om de reden die je aanhaalt: als je de dingen enkel anders gaat doen omwille van kostenbesparing, dan komen er draken van beslissingen uit voort. 
    Aan de andere kant beklemtoon ik evenzeer dat ik winst een belangrijk onderdeel van zo’n verhaal vind, ook bij MVO. Want 2P is evenmin 3P. Meters besparen kan prima zijn, als dat goed gekaderd wordt. Laat ik een voorbeeld geven. Als een bedrijf goedkoper wil huisvesten en dus minder meters inzet, dan is dat op zich niet fout. Het is fout als het daar bij blijft, want dan zal de inrichting ook niet echt gericht zijn op HNW en enkel tot stress, werkverlet en een slechtere sfeer leiden. Om over concentratieverlies en productiviteitsdaling nog te zwijgen. Zet je daar als bedrijf tegenover dat naast geld ook mens en milieu een plaats moeten krijgen in de beslissing, dan kan je de winsten gaan zoeken die in zo’n concept zitten, en kijken welke consequenties er bedoeld of onbedoeld aan vasthangen. Door die consequenties aan te pakken, kom je wel weer tot een harmonieuze besparing die op winst kan uitdraaien: meer ruimte (flexibele flexplekken!), meer vrijheid, meer privacy wanneer nodig. Dat kost niet meer geld, dat kost meer bewust met de dingen bezig zijn. 
    Ik hanteer daarom graag deze drie stappen:
    1. Wat is de oorzaak van deze beslissing?
    2. Wat zijn de alternatieven voor deze beslissing, die ook aan het probleem tegemoet komen?
    3. Wat zijn de consequenties, bedoeld of niet-bedoeld, van die alternatieven? Welke hindernissen nemen ze weg, en welke werpen ze op? En wat doe je daarmee?
    Kom je er dan nog niet uit, dan is er nog altijd de gulden regel. MVO is tenslotte ethiek in een modern hip jasje. 
    Met zo’n aanpak kan je dus met een gerust hart zeggen: minder meter bespaart beter. Maar werkt ook beter. Ik las de vraag naar ‘hoe ombuigen’. Wel, niet ombuigen, maar bewust bezig zijn. Niet besparing bevechten, maar als kans zien. Elk verhaal heeft twee kanten. Je kiest zelf of dat een winnende kant wordt of een verliezende kant. 

    Max zegt:

    Mooi artikel, ik ben als ondernemer in de LED verlichting ook veel met MVO bezig!