Het Nieuwe Werken, Vijf Prikkelende Stellingen

Ik verwonder mijzelf al geruime tijd over de kreet “Het Nieuwe Werken”. Ook de invulling van het begrip wekt regelmatig mijn verbazing. Met name de ICT-component. Vreemd, want eigenlijk ben ik fervent aanhanger van het gedachtengoed. Dat vraagt om toelichting. Die volgt hieronder in vijf prikkelende stellingen.

Stelling 1: De term “Het Nieuwe Werken” is aan vervanging toe.
Een kreet met “nieuw” is in zichzelf beperkt houdbaar. Nieuw wordt vanzelf oud. Bovendien is er door een gelijknamig boek van een Microsoft medewerker een sterke link met deze onderneming. Een neutraler etiket is gewenst. Een derde argument is dat “nieuw” niet altijd “beter” is. Het Nieuwe Werken, gaat vooral over “werken met internet”, noem het dan ook zo: “internetwerken” dus. Een mooie chronologische trilogie ontstaat: “internet” (de technologie), “internetten” (privé gebruik), “internetwerken” (zakelijk gebruik van internet). Zet er nog even jaartallen bij en iedereen snapt de ontwikkeling. De term vangt ook in één woord het multidisciplinaire (technisch, sociaal, economisch) karakter: internet, netwerken, inter-netwerken, internet-werken, net-werken. Vanaf nu dus: internetwerken!

Stelling 2: Succesvol internetwerken vereist vrijheid eindgebruikers.
Individuen uitgerust met laptop en internet zijn momenteel innovatiever dan organisaties. Zeker als men met elkaar samenwerkt. Deze met elkaar verbonden kenniswerkers weten de weg op internet. Ze werken met hun favoriete apparaten in combinatie met open- en online software. Ze begeven zich in sociale online netwerken, managen hun eigen kennisketen en leveren innovatieve diensten op innovatieve wijze. In organisaties gebeurt precies hetzelfde. Maar dan vaak tegen de regels van Corporate ICT in. Regels die zijn opgesteld voor efficient beheer van ICT-middelen, niet voor maximale effectiviteit van ge-emancipeerde kenniswerkers. Beheerders houden van zekerheid, zijn beschermend en laten van nature niet graag dingen los. Zij remmen daarmee innovatie. Ter verhoging van het innovatief vermogen van organisaties vereist end-user computing een volwassen plaats in het ICT-beleid. Deze tijd vraagt erom eindgebruikers met hun computers en gadgets grotendeels vrij te laten!

Stelling 3: Internetwerken vereist open- en online software.
Er is een functionele referentiearchitectuur voor internetwerken aan het ontstaan. Geheel gebaseerd op
’s werelds beste open- en online software. Thuis, onderweg en op kantoor, voor elk proces zijn uitstekende alternatieven voor de produkten van IBM, Oracle en Microsoft. Gewoon te verkrijgen via het web. Vooral relevant voor project- en netwerkorganisaties tot 250 medewerkers. Kies bijvoorbeeld voor een online kantooromgeving Google Apps, Zimbra of Zoho. Perfect te combineren met OpenOffice. Prima integratie met mobiel. Start met een eenvoudige CRM toepassing als Highrise en groei door naar Salesforce.com. Altijd, overal met iedereen kunnen (samen)werken. Op alle type computers en besturingssystemen, zonder licenties, contracten of vaste kosten. Houd het simpel: gebruik open- en online software!

Stelling 4: Internetwerken vereist lokale diensten.
Overstappen van een grondgebonden werkwijze met reguliere ICT naar internetwerken vraagt allereerst om   persoonlijk contact om gewenste doelen, processen en functionaliteiten te inventariseren. Na vaststelling van de bijpassende mix van open- en online software volgt configuratie. In aansluiting daarop zullen gebruikers moeten worden getraind. Gewoon met elkaar in een klasje blijkt toch het meest effectief. Vervolgens moet er zijn voorzien in technische ondersteuning op afstand maar ook op lokatie. En dat is geen vaste lokatie. Een servicedesk die functionele ondersteuning biedt op het volledige palet aan gebruikte software is ook onontkoombaar. Liefst in de lokale taal uiteraard. Tot slot wil de internetwerkende nomade wel kunnen aanschuiven bij een openbare flexplek in de buurt van zijn huis. Om zijn werk te doen en om onder de mensen te zijn. Succesvol internetwerken vereist lokale diensten!

Stelling 5: Internetwerken geeft vrijheid.
In deze tijd van individualisering stellen mensen hun eigen levensdoelen. Voorzien van innovatief gereedschap, bijbehorende diensten, kennis, vaardigheden en competenties kan men een eigen levensstijl ontwerpen. Mede door internetwerken is bijna alles mogelijk. Reizen waarheen je wilt, wonen waar je wilt, hard werken, of juist niet. Op eigen tijden, op zelf te kiezen lokaties. Met wie je wilt. De grens tussen werken, spelen en privé vervaagd. De grens tussen “organiseren” en “organisaties” evenzogoed. Het geeft vrijheid om los van lokatie en tijd je ding te doen. Iedereen kan zijn eigen ideale mix van activiteiten samenstellen. Internetwerken geeft vrijheid!

Reacties zijn van harte welkom!

Deel dit artikel met anderen
Sam van Buuren - Zelfstandig adviseur & internetondernemer
Sam van Buuren helpt (netwerk)organisaties tot 250 mensen met Het Nieuwe Werken. Zijn aanpak is pragmatisch en actiegericht. Hij geeft ook workshops en lezingen, is docent en auteur. Meest recente initiatief: Nederland Werkt Online.nl
Zie zijn site en linkedin profiel voor meer informatie. U kunt hem ook volgen via twitter.
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!

45 reacties


    Alexander Crépin zegt:

    Beste Sam, ik denk dat je een aantal goede argumenten aanvoert. Ik zou mij er echter niet al te druk om maken welke benaming wordt gehanteerd. Het is naar mijn idee effectiever om aan te sluiten op de term die gemeengoed is geworden en daarbij een fris geluid te laten horen, dan te proberen een nieuwe term te introduceren die later ook weer achterhaald zal worden. Ik spreek op mijn Ailo.nl blog over Talent 2.0 en Outplacement 2.0. Outplacement is eigenlijk achterhaald begrip in het licht van “het nieuwe werken”. Maar iedereen begrijpt wel wat je ongeveer te bieden hebt, maar dan in een 2.0 versie. Op inHR.nl schrijf ik over de wereld in verandering, wellicht leuk voor jou om kennis van te nemen. Groeten, Alexander Crépin

    Annelies zegt:

    Ik denk ook niet dat de term echt uitmaakt, het nieuwe werken klinkt op zichzelf nogal 1990, maar verder snapt iedereen echt wel waar het om gaat denk ik. Ik vind het geinig om te zien dat men in het onderwijs (bijvoorbeeld het Instituut voor ICT van de Hanzehogeschool Groningen) eigenlijk best nog vooruitstrevend is met dat nieuwe werken. Zeker als ik je stellingen bekijk. Medewerkers mogen een laptop gebruiken, thuiswerken en verder worden er ook stappen ondernomen om VPN toestanden te verbeteren. Daarnaast draagt de school bij aan een project om heel Groningen van gratis draadloos internet te voorzien in het kader van innovatie en toegang tot het universiteits- en hogeschoolnetwerk etc. En zo zijn er nog wel wat dingen. Misschien is het makkelijker praten vanuit een ICT-gerichte organisatie dan vanuit een wat traditionelere sector, maar toch vind het apart, zeker als je kijkt naar de winst die je met het nieuwe werken kunt behalen. Afijn, ik ben t eens met je stellingen, al zal het nog wil tig jaren duren voordat het woord doordringt bij de grote massa 😉

    Annelies zegt:

    Ik denk ook niet dat de term echt uitmaakt, het nieuwe werken klinkt op zichzelf nogal 1990, maar verder snapt iedereen echt wel waar het om gaat denk ik. Ik vind het geinig om te zien dat men in het onderwijs (bijvoorbeeld het Instituut voor ICT van de Hanzehogeschool Groningen) eigenlijk best nog vooruitstrevend is met dat nieuwe werken. Zeker als ik je stellingen bekijk. Medewerkers mogen een laptop gebruiken, thuiswerken en verder worden er ook stappen ondernomen om VPN toestanden te verbeteren. Daarnaast draagt de school bij aan een project om heel Groningen van gratis draadloos internet te voorzien in het kader van innovatie en toegang tot het universiteits- en hogeschoolnetwerk etc. En zo zijn er nog wel wat dingen. Misschien is het makkelijker praten vanuit een ICT-gerichte organisatie dan vanuit een wat traditionelere sector, maar toch vind het apart, zeker als je kijkt naar de winst die je met het nieuwe werken kunt behalen. Afijn, ik ben t eens met je stellingen, al zal het nog wil tig jaren duren voordat het woord doordringt bij de grote massa 😉

    Arjan Broere zegt:

    Is idd opvallend hoe lang ‘nieuw’ nog nieuw kan zijn. Zoals in Sovjetstaten de opstandelingen ook anti-revolutionair konden zijn. Interessante ontwikkeling dat mensen zelf van alles bij elkaar puzzelen aan tools en dan lekker werken. Blijken veel van die tools ook nog met elkaar samen te werken. Geen mens vult CRM-systemen maar iedereen houdt wel lekker zijn LinkedIn of Plaxo of … bij. Het ligt dus achteraf misschien niet aan de mensen …

    Frans Coenders zegt:

    Sam interessante stellingen, hierbij mijn reactie stelling 1: De term “Het Nieuwe Werken” is aan vervanging toe Zo lang HNW als parapluterm kan dienen en mensen er voldoende beelden bij hebben zou ik zeggen, houdt die term maar. Internetwerken roept bij mij wel associaties op, maar is als parapluterm niet veel beter. Blijkbaar is er zoveel weerstand binnen bedrijven dat HNW voor veel bedrijven nog steeds “nieuw” is; Stelling 2: Succesvol internetwerken vereist vrijheid eindgebruikers Wel eens, met als kanttekening dat dit misschien vooral voor kenniswerkers geldt, of zie jij dat anders? Stelling 3: Internetwerken vereist open- en online software Jouw term “vereist” is misschien niet op zijn plaats. Internetwerkers maken van beide typen software gebruik. Dat is in lijn met het idee van vrijheid. Misschien hebben de echte internet gebruikers eerder de neiging om te experimenteren en er in het www is heel veel aan technologie voorhanden om mee aan de slag te gaan. Stelling 4: Internetwerken vereist lokale diensten Staat een beetje haaks op de overige stellingen, waarom support in lokale taal en training als de professionele en vrije eindgebruiker zelf verantwoording neemt voor de organisatie van zijn werk. Ik zou zeggen, zoek de support vooral bij gelijk gestemden. Dat is in lijn met het ideaal van netwerken. Stelling 5: Internetwerken geeft vrijheid Eens, maar in de context van een bedrijf is het toch wel handig om vanuit een gemeenschappelijk gedragen strategisch idee te opereren.

    Sam van Buuren zegt:

    Dank voor de comments. Hieronder mijn reacties. @alexandercrepin. Een fris geluid is idd belangrijker dan de term. Verfrissende acties zijn natuurlijk nog belangrijker. Vwb je HRM2.0 activiteiten: wellicht kan je daarover op deze plek publiceren? @annelies. Fijn dat je het eens bent met de stellingen! Goed om te lezen dat je bij een forward-thinking organisatie zit. Heel Nederland aan de WiMax wat mij betreft! @arjanbroere. Het klopt dat veel internetapplicaties inmiddels beter met elkaar (en met de gebruiker) samenwerken dan in-company software. En… het ligt natuurlijk nooit aan de mensen. @franscoenders. 1) Een kreet gebruiken waarbij je je lekker voelt is belangrijk. Ik heb zelf meer met internetwerken 2) De vrijheid geldt idd voor kenniswerkers. Dat zijn er nu 3,6 miljoen, 50% van de NL beroepsbevolking. 3) Het idee van vrijheid impliceert idd platformonafhankelijkheid. Eindgebruikers moeten kunnen werken waarop en waarmee ze willen. Ik ben wel benieuwd hoe jouw pleidooi voor vrijheid zich verhoudt tot het feit dat ProductivityPartners alleen Microsoft producten adviseert/implementeert? 4) Niet iedereen heeft toegang tot deze kennis. Ook niet in zijn netwerk. Daarnaast is het ook een centenkwestie: gemiddelde uurtarieven van consultants zijn hoger dan die van web2.0 trainers/support medewerkers. Als deze laatste dan ook nog eens de kennis hebben, is het handig en verstandig deze diensten (lokaal) in te huren, in plaats van op “Hey-Joe” support te vertrouwen. 5) Eens, het zou mooi zijn als het strategie proces vervolgens ook open en vrij van karakter is.

    Frans Coenders zegt:

    Sam bedankt voor je reactie. Vilgens mij hanteer je el een erg ruime definitie voor de kenniswerkers. PP heeft weliswaar haar roots binnen Microsoft, maar opereert platform onafhankelijk. Kijk maar welke middelen wij zelf inzetten in het www. In 1 van mijn blogs heb ik juist geattendeerd op het volgende punt: ……..Andere technologieën zoals Social Bookmarking, Blog, Wiki, Social Networking, Chat, bevinden zich vaak buiten de grenzen van het bedrijf of de organisatie, vergen nauwelijks of geen investering in middelen. Maar het gebruik van deze middelen gaat wel over de grenzen heen van het bedrijf. Hoe kijken organisaties aan tegen het gebruik van dit soort middelen in de context van het nieuwe werken. Wat is de kracht ervan, maar ook welke risico’s.? Betekent het laatste dat het kennisvraagstuk steeds meer een vraagstuk is dat zich over de grenzen van het bedrijf heen verplaatst…….. zie: http://franscoenders.blogspot.com/2009/01/gaat-het-bij-kenniswerken-om-efficiency.html

      Sam van Buuren zegt:

      @franscoenders Dank voor je comment #2, hierbij mijn reactie. 1) Ik hanteer een reguliere definitie van kenniswerkers, namelijk het aantal ‘Human Resources in Science and Technology’. Dat omvat ‘alle personen die een HBO of WO-opleiding hebben en de personen die dit opleidingsniveau niet hebben, maar wel een functie bekleden waarin zij een katalyserende rol vervullen voor de implementatie van innovatieprocessen, te weten leidinggevend personeel en specialisten op het gebied van de natuurkunde, gezondheidszorg, rechten economie, automatisering, journalistiek enz., alsmede assistenten die op hoog niveau op deze gebieden werkzaam zijn’. Dan komt het CBS op genoemd cijfer van 3,6 miljoen mensen. 2) Ik lees op de site van Productivity Partners dat zij ‘Het Nieuwe Werken’ en de nieuwste Microsoft technologie bij elkaar brengt. Ik heb daar toch beetje gevoel bij van “wij van WC-eend adviseren WC-eend”. 3) Ik heb met interesse je blog bekeken en het KB&P rapport gedownload/gelezen: heel interessant, dank! Web2.0 tools helpen inderdaad organisatiegrenzen om zeep. Internet helpt hard mee transactiekosten te verlagen. Daarmee vervalt het bestaansrecht van organisaties. Ronald Coase heeft deze relatie reeds in 1937 beschreven in zijn essay “The nature of the Firm”. Hij kreeg hiervoor in 1991 de Nobelprijs voor de Economie.

    Arjan Broere zegt:

    Is idd opvallend hoe lang 'nieuw' nog nieuw kan zijn. Zoals in Sovjetstaten de opstandelingen ook anti-revolutionair konden zijn. Interessante ontwikkeling dat mensen zelf van alles bij elkaar puzzelen aan tools en dan lekker werken. Blijken veel van die tools ook nog met elkaar samen te werken. Geen mens vult CRM-systemen maar iedereen houdt wel lekker zijn LinkedIn of Plaxo of … bij. Het ligt dus achteraf misschien niet aan de mensen …

    Frans Coenders zegt:

    Sam interessante stellingen, hierbij mijn reactie stelling 1: De term “Het Nieuwe Werken” is aan vervanging toe Zo lang HNW als parapluterm kan dienen en mensen er voldoende beelden bij hebben zou ik zeggen, houdt die term maar. Internetwerken roept bij mij wel associaties op, maar is als parapluterm niet veel beter. Blijkbaar is er zoveel weerstand binnen bedrijven dat HNW voor veel bedrijven nog steeds “nieuw” is; Stelling 2: Succesvol internetwerken vereist vrijheid eindgebruikers Wel eens, met als kanttekening dat dit misschien vooral voor kenniswerkers geldt, of zie jij dat anders? Stelling 3: Internetwerken vereist open- en online software Jouw term “vereist” is misschien niet op zijn plaats. Internetwerkers maken van beide typen software gebruik. Dat is in lijn met het idee van vrijheid. Misschien hebben de echte internet gebruikers eerder de neiging om te experimenteren en er in het www is heel veel aan technologie voorhanden om mee aan de slag te gaan. Stelling 4: Internetwerken vereist lokale diensten Staat een beetje haaks op de overige stellingen, waarom support in lokale taal en training als de professionele en vrije eindgebruiker zelf verantwoording neemt voor de organisatie van zijn werk. Ik zou zeggen, zoek de support vooral bij gelijk gestemden. Dat is in lijn met het ideaal van netwerken. Stelling 5: Internetwerken geeft vrijheid Eens, maar in de context van een bedrijf is het toch wel handig om vanuit een gemeenschappelijk gedragen strategisch idee te opereren.

    Sam van Buuren zegt:

    Dank voor de comments. Hieronder mijn reacties. @alexandercrepin. Een fris geluid is idd belangrijker dan de term. Verfrissende acties zijn natuurlijk nog belangrijker. Vwb je HRM2.0 activiteiten: wellicht kan je daarover op deze plek publiceren? @annelies. Fijn dat je het eens bent met de stellingen! Goed om te lezen dat je bij een forward-thinking organisatie zit. Heel Nederland aan de WiMax wat mij betreft! @arjanbroere. Het klopt dat veel internetapplicaties inmiddels beter met elkaar (en met de gebruiker) samenwerken dan in-company software. En… het ligt natuurlijk nooit aan de mensen. @franscoenders. 1) Een kreet gebruiken waarbij je je lekker voelt is belangrijk. Ik heb zelf meer met internetwerken 2) De vrijheid geldt idd voor kenniswerkers. Dat zijn er nu 3,6 miljoen, 50% van de NL beroepsbevolking. 3) Het idee van vrijheid impliceert idd platformonafhankelijkheid. Eindgebruikers moeten kunnen werken waarop en waarmee ze willen. Ik ben wel benieuwd hoe jouw pleidooi voor vrijheid zich verhoudt tot het feit dat ProductivityPartners alleen Microsoft producten adviseert/implementeert? 4) Niet iedereen heeft toegang tot deze kennis. Ook niet in zijn netwerk. Daarnaast is het ook een centenkwestie: gemiddelde uurtarieven van consultants zijn hoger dan die van web2.0 trainers/support medewerkers. Als deze laatste dan ook nog eens de kennis hebben, is het handig en verstandig deze diensten (lokaal) in te huren, in plaats van op “Hey-Joe” support te vertrouwen. 5) Eens, het zou mooi zijn als het strategie proces vervolgens ook open en vrij van karakter is.

    Frans Coenders zegt:

    Sam bedankt voor je reactie. Vilgens mij hanteer je el een erg ruime definitie voor de kenniswerkers. PP heeft weliswaar haar roots binnen Microsoft, maar opereert platform onafhankelijk. Kijk maar welke middelen wij zelf inzetten in het www. In 1 van mijn blogs heb ik juist geattendeerd op het volgende punt: ……..Andere technologieën zoals Social Bookmarking, Blog, Wiki, Social Networking, Chat, bevinden zich vaak buiten de grenzen van het bedrijf of de organisatie, vergen nauwelijks of geen investering in middelen. Maar het gebruik van deze middelen gaat wel over de grenzen heen van het bedrijf. Hoe kijken organisaties aan tegen het gebruik van dit soort middelen in de context van het nieuwe werken. Wat is de kracht ervan, maar ook welke risico’s.? Betekent het laatste dat het kennisvraagstuk steeds meer een vraagstuk is dat zich over de grenzen van het bedrijf heen verplaatst…….. zie: http://franscoenders.blogspot.com/2009/01/gaat-

    Sam van Buuren zegt:

    @franscoenders Dank voor je comment #2, hierbij mijn reactie. 1) Ik hanteer een reguliere definitie van kenniswerkers, namelijk het aantal 'Human Resources in Science and Technology'. Dat omvat 'alle personen die een HBO of WO-opleiding hebben en de personen die dit opleidingsniveau niet hebben, maar wel een functie bekleden waarin zij een katalyserende rol vervullen voor de implementatie van innovatieprocessen, te weten leidinggevend personeel en specialisten op het gebied van de natuurkunde, gezondheidszorg, rechten economie, automatisering, journalistiek enz., alsmede assistenten die op hoog niveau op deze gebieden werkzaam zijn’. Dan komt het CBS op genoemd cijfer van 3,6 miljoen mensen. 2) Ik lees op de site van Productivity Partners dat zij 'Het Nieuwe Werken' en de nieuwste Microsoft technologie bij elkaar brengt. Ik heb daar toch beetje gevoel bij van “wij van WC-eend adviseren WC-eend”. 3) Ik heb met interesse je blog bekeken en het KB&P rapport gedownload/gelezen: heel interessant, dank! Web2.0 tools helpen inderdaad organisatiegrenzen om zeep. Internet helpt hard mee transactiekosten te verlagen. Daarmee vervalt het bestaansrecht van organisaties. Ronald Coase heeft deze relatie reeds in 1937 beschreven in zijn essay “The nature of the Firm”. Hij kreeg hiervoor in 1991 de Nobelprijs voor de Economie.

    Timo Kouwenhoven zegt:

    Ook ik stelde mezelf de vraag wat het nieuwe werken nu eigenlijk is. Wat opvalt is dat degenen die schrijven over het nieuwe werken veelal zelf nieuwe werkers zijn en daarmee vergeten dat hele volksstammen kenniswerkers niet nieuw werken en dat ook niet snel zullen gaan doen. Waarom niet? Omdat het niet compliant is met regels die gelden in bedrijven en organisaties. Het zou te risicovol zijn, of mogelijk onprofessioneel als juristen, risico managers, bankiers, rechercheurs, artsen, accountants, etc. Dus de stelling: “het nieuwe werken vereist vrijheid eindgebruikers” is niet zozeer gerelateerd aan de vrijheid die corporate IT aan eindgebruikers geeft, maar de vrijheid die compliance toe staat. Indien de vrijheid er is, dan zou het fraai zijn als corporate IT het zou faciliteren. Hierbij zijn lokale diensten als opleiden en het wijzen op de risico’s een vereiste. Of de naam wel goed is, laat ik graag aan marketeers over:-)

    Timo Kouwenhoven zegt:

    Ook ik stelde mezelf de vraag wat het nieuwe werken nu eigenlijk is. Wat opvalt is dat degenen die schrijven over het nieuwe werken veelal zelf nieuwe werkers zijn en daarmee vergeten dat hele volksstammen kenniswerkers niet nieuw werken en dat ook niet snel zullen gaan doen. Waarom niet? Omdat het niet compliant is met regels die gelden in bedrijven en organisaties. Het zou te risicovol zijn, of mogelijk onprofessioneel als juristen, risico managers, bankiers, rechercheurs, artsen, accountants, etc. Dus de stelling: “het nieuwe werken vereist vrijheid eindgebruikers” is niet zozeer gerelateerd aan de vrijheid die corporate IT aan eindgebruikers geeft, maar de vrijheid die compliance toe staat. Indien de vrijheid er is, dan zou het fraai zijn als corporate IT het zou faciliteren. Hierbij zijn lokale diensten als opleiden en het wijzen op de risico's een vereiste. Of de naam wel goed is, laat ik graag aan marketeers over:-)

    Jan-Willem Beekmans zegt:

    Stelling 1; HNW lijkt mij reeds lange tijd niet nieuw meer… maar het grootste dilemma, wat hierboven uit de reacties ook blijkt, wat wordt het dan wel? Net als bij “2.0” merk ik wel dat de ideeën en inzichten mbt HNW ver uiteenlopen. Is HNW dan “internet” werken? ook dat dekt de lading niet helemaal vindt ik. Ook al wordt er steeds meer “online”gewerkt, zijn er nog altijd situaties denkbaar dat je offline moet kunnen werken. Er in mijn optiek zijn er ook een aantal sterke ontwikkelingen, vooral in de enterprise omgeving, waarbij het werken met internet tools niet wordt toegestaan vanuit de optiek van security en mogelijke risico’s. Hierdoor zie je dan ook een toename van portal technologie (MOSS) en het beveiligen en samenvoegen van communicatiestromen (OCS icm PaBX). Dit alles om tijd, plaats en apparaat onafhankelijk samenwerken mogelijk te kunnen maken.

    Johannes Regelink zegt:

    Wat mij verbaast is dat Het Nieuwe Werken altijd gaat over de technologie: internet. Ja, zonder internet was het zeker niet mogelijk, maar internet op zich maakt je nog geen “internetwerker”. Onder andere de “platheid” (weinig hiërarchie) en vrijheid van een organisatie bepaald of je optimaal kunt “internetwerker”. Van de naam internetwerker ben ik dan ook niet erg gecharmeerd (van HNW ook niet hoor) aangezien daar de nadruk te veel op het internet ligt. Het nieuwe werken voor mij is: iedere medewerker van een organisatie eigen baas laten zijn. Baas over het gehele (advisering)proces (dus van acquisitie tot factuur) zonder dat je er alleen voor staat! Contact met collega’s is daarbij dus zeer zeker van belang.

    Jan-Willem Beekmans zegt:

    Stelling 1; HNW lijkt mij reeds lange tijd niet nieuw meer… maar het grootste dilemma, wat hierboven uit de reacties ook blijkt, wat wordt het dan wel? Net als bij “2.0” merk ik wel dat de ideeën en inzichten mbt HNW ver uiteenlopen. Is HNW dan “internet” werken? ook dat dekt de lading niet helemaal vindt ik. Ook al wordt er steeds meer “online”gewerkt, zijn er nog altijd situaties denkbaar dat je offline moet kunnen werken. Er in mijn optiek zijn er ook een aantal sterke ontwikkelingen, vooral in de enterprise omgeving, waarbij het werken met internet tools niet wordt toegestaan vanuit de optiek van security en mogelijke risico's. Hierdoor zie je dan ook een toename van portal technologie (MOSS) en het beveiligen en samenvoegen van communicatiestromen (OCS icm PaBX). Dit alles om tijd, plaats en apparaat onafhankelijk samenwerken mogelijk te kunnen maken.

    Johannes Regelink zegt:

    Wat mij verbaast is dat Het Nieuwe Werken altijd gaat over de technologie: internet. Ja, zonder internet was het zeker niet mogelijk, maar internet op zich maakt je nog geen “internetwerker”. Onder andere de “platheid” (weinig hiërarchie) en vrijheid van een organisatie bepaald of je optimaal kunt “internetwerker”. Van de naam internetwerker ben ik dan ook niet erg gecharmeerd (van HNW ook niet hoor) aangezien daar de nadruk te veel op het internet ligt. Het nieuwe werken voor mij is: iedere medewerker van een organisatie eigen baas laten zijn. Baas over het gehele (advisering)proces (dus van acquisitie tot factuur) zonder dat je er alleen voor staat! Contact met collega's is daarbij dus zeer zeker van belang.