Alleen bedrijven en overheden die externe veranderingen kunnen verwerken door intern voor een solide maar flexibele arbeidsorganisatie te zorgen, zijn bestand tegen alle hedendaagse transformaties. Maar, stelt Mr. Victor de Pous, vergeet daarbij het recht niet. Wie als bestuurder géén strategisch-juridisch beleid heeft ingevoerd voor arbeid in relatie tot digitale technologie en informatieverwerking, mist niet alleen een belangrijk sturingsinstrument, maar loopt tevens hopeloos achter.

Mensen die samenwerken en samen resultaten bereiken, halen daar bevrediging uit en voldoen daarmee aan een fundamentele behoefte: het leveren van een zinvolle bijdrage aan een gemeenschap. In een niet-formeel georganiseerde organisatie, en dat zal een organisatie gebaseerd op HNW-principes meer en meer zijn, is dergelijk rijkdomsbewustzijn een belangrijke katalysator om het beste uit mensen te halen, stelt Swier Miedema. Of kiest u liever voor armoedebewustzijn door alles bij het oude te houden?

Wat is het verband tussen de succesvolle implementatie van HNW en de drijfveren van medewerkers? In dit derde deel van hun drieluik verdiepen Diana Russo en Marnix van der Zalm zich aan de hand van Graves’ drijfverentheorie in de medewerker. Wat heeft die nodig om dusdanig houvast te vinden dat hij Het Nieuwe Werken kan omarmen binnen de eigen comfortzone?

De invoering van Het Nieuwe Werken zal veranderingen teweegbrengen in de traditionele ordening van het werk, in de relatie tussen werkgever en werknemer, en nog veel meer. Om een passend werkconcept scherp te krijgen, is een plan van aanpak voor HNW dan ook onontbeerlijk, stelt Aad van den Kieboom. Dit helpt immers bij het verkrijgen van inzicht in de strategie van een unieke organisatie. Bij deze.

Het Nieuwe Werken kan alleen vanuit alle drijfveren succesvol worden geïmplementeerd als de organisatie eerlijk is over de beweegredenen, de vorm past bij de kernwaarden en de invoering voldoende rekening houdt met het type leidinggevende en medewerker. Behalve dat het veelal een hele toer is de medewerkers ‘mee’ te krijgen, heeft vaak ook de leidinggevende moeite met HNW. Diana Russo en Marnix van der Zalm weten hoe dit te ondervangen met Graves’ drijfverentheorie.

Er wordt ontzettend veel tijd verspild met vergaderen, terwijl er maar bar weinig mee wordt bereikt en mensen er al helemaal niet gelukkig van worden. Nederlanders vergaderen erg veel – gemiddeld 25 procent van de tijd – en er zijn maar heel weinig mensen die met meer energie uit een vergadering komen dan ze erin gingen. Gelukkig weet Richard Wibbelink de remedie.

Succesvol HNW implementeren vraagt om eerlijkheid over de beweegredenen. Maar zijn organisaties hierin wel altijd zo eerlijk? Diana Russo en Marnix van der Zalm menen van niet. In de aanloop naar de Week van Het Nieuwe Werken een toelichting op de uiteenlopende beweegredenen voor invoering van HNW. Aan de hand van Graves’ drijfverentheorie.

Het Nieuwe Werken kan uitstelgedrag in de hand werken. Je hebt vaker de vrijheid om de wekker nog een keer op snooze te zetten, toch maar eerst een boodschap te doen of te gaan sporten. Intussen houd je jezelf voor dat je die klus ‘straks’ wel zult doen. De verkregen vrijheid in onze werktijden vergt van medewerkers een grotere zelfdiscipline om vervelende taken (kikkers) te gaan doen. Slik die kikker! stelt Annemiek Tigchelaar.