Balans werk-privé? Wat een onzin!

Door Nan van Grootel van Van lief naar LEF! - 4 augustus 2011
10 Reacties

HNW balans werk-privéIk hoor en lees de laatste tijd vaak dat mensen toch vooral de balans zouden moeten vinden tussen werk en privé. Het Nieuwe Werken zou dat namelijk steeds moeilijker maken. Termen als ‘keuzestress’ en ‘social media-burnout’ vliegen ons daarbij om de oren. Wordt dat geroepen uit chagrijn? Willen we de voordelen simpelweg niet zien?

(Het Nieuwe) Werken

Om een antwoord te vinden op de vraag óf er überhaupt wel sprake moet zijn van een balans, moeten we allereerst de vraag beantwoorden waarom wij – mensen – dat doen, werken? Volgens mij moeten we werken om geld te verdienen om daar vervolgens leuke dingen mee te doen. Maar nee, dat hoort weer niet bij de term ‘werken’, want die leuke dingen zijn toch vooral privé en moeten dat ook blijven.

Laten we ons dan beperken tot: we werken om geld te verdienen. En misschien houden we er dan wel sociale contacten aan over. Maar nee, ook die sociale contacten zijn privé. Misschien werken we dus zodat we ons kunnen ontwikkelen of specialiseren, zodat we daar ‘later’ profijt van hebben. Of zou ook dat weer privé zijn? Lastig, werk definiëren.

Waarom hebben we een privéleven?

De tweede vraag die we ons kunnen stellen in de balanskwestie is waarom we er eigenlijk een privéleven op nahouden? Om vrienden te zien, op vakantie te gaan, onze partner blij te maken, leuk met de kinderen te spelen, en ga zo maar door. Geen mens dat zich niet in ieder geval in een van deze zaken zal herkennen. En om al deze dingen te kunnen doen, moeten we werken. Vakanties, leuke dingen met de kinderen, vrienden, partners, et cetera, kosten immers geld. En voor geld… moet we werken inderdaad. Vraag ik me af: hoe kunnen we het hebben over een balans als je moet werken voor geld voor privézaken?

Werk + privé = jóúw leven!

Volgens mij zijn werk en privé totaal verweven – dat gaven eerder genoemde voorbeelden al aan – alleen durft niemand het te zeggen: ‘Ik kan toch niet zeggen dat ik mijn werk leuker vind dan mijn privéleven?’ Nou, waarom niet? Niet omdat het onwaar is. Eerder omdat we geleerd hebben om dat niet te doen. Ik wil de mensen niet de kost geven die hun werk prefereren boven hun privéleven.

Andersom is de heersende gedachte nog vaak: ‘Ik kan toch niet zeggen dat ik mijn kinderen liever naar school breng dan dat ik op tijd op mijn werk verschijn?’ Waarom eigenlijk niet? Volgens mij hebben we allang geleerd dat dit over het algemeen breder is geaccepteerd dan voorgaande, aangezien ook werkgevers vinden dat iedereen die mogelijkheid moet hebben.

Ik pleit er dan ook voor ermee op te houden al onze activiteiten in een hokje te stoppen en ermee te beginnen keuzes te maken. Mensen te léren keuzes te maken. Er mag best gezegd worden: nu gaan mijn kinderen een tijdje voor en straks het werk weer. Dat soort keuzes is alleen maar toe te juichen, lijkt me, zolang we ze maar bespreken. Waarmee ik meteen tot de slotsom kom: (het nieuwe) werk + privé = jóúw leven! Laten we stoppen met een balans te zoeken en beginnen keuzes te maken. En ja, de ene keer zal daarbij het gewicht doorslaan naar privé, de andere keer naar werk. That’s life… En dat is ook Het Nieuwe Werken.

En wat vindt u: bestaat de balans werk-privé of bent u het met Nan van Grootel eens dat dit afhankelijk is van de periode waarin uw leven zich bevindt?

Lees ook de reactie van Willem van der Kerkhof op dit artikel ‘I love werk en privé

Deel dit artikel met anderen
Nan van Grootel -
Nan van Grootel is als adviseur betrokken geweest bij meerdere HNW-projecten. Vanuit zijn ervaring blogt hij met enige regelmaat over de voor- en nadelen van HNW. Daarbij gaat hij geen dilemma, taboe of dogma uit de weg. Zijn motto: managers uit de spotlights, hun medewerkers erin!
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!

10 reacties


    PatrickDonath zegt:

    Ik spreek over werk-prive integratie in plaats van werk-prive balans. Uiteindelijk gaat het er om dat je je leven zo kan inrichten dat je op de juiste momenten tijd kan besteden aan werk en/of privé. Ik ben er echter ook van overtuigd dat pas echt goed werkt als je (samen met de mensen waar je mee werkt) de omschakeling hebt gemaakt van inspannings naar resultaat gericht werken!

      Nan van Grootel zegt:

      Ik ben het met je eens Patrick. Mijn enige twijfel bij jouw uitspraak dat je met de mensen om je heen de omschakeling moet maken (waar ik het overigens volledig mee eens ben) is dat mensen op elkaar gaan zitten wachten. M.a.w.: wie begint wanneer? Ik geloof erg sterk in “Gewoon doen en omkijken na een tijdje om te kijken wie er volgt!” 🙂

      Fijn dat je ook meedenkt op dit onderwerp.

    Marjolein Friele zegt:

    Goede blog! Is een mooie start voor discussie.
    Dit gaat nog uit van een mogelijk onderscheid tussen wat werk is en wat prive is. Voor mij is dat sowieso al niet zo scherp (bij sommige activiteiten). Daarbij denk ik aan het volgen van nieuwe media (oa Yammer, Twitter). Dit doe ik vanuit eigen interesse maar ook omdat ik sommige inzichten prima in mijn werk kan en wil gebruiken.

    Bastiaan Brouns zegt:

    Ik ben het met Nan eens – zie onze eerdere post over dit onderwerp http://wp.me/p11eVt-Vu

      Nan van Grootel zegt:

      Hi Bastiaan, erg herkenbaar: dat het lang duurde voordat je je angst kwijt bent om een collega tegen te komen wanneer je “tijdens werktijd” aan het shoppen bent. Ben die angst inmiddels ook kwijt: heerlijk!

    verbeterwerken.nl zegt:

    Mooie blog! 
    Ik wil er nog wel een invalshoek aan toevoegen; het gaat vooral om balans tussen inspanning en ontspanning. als die goed is dan is een burnout nooit aan de orde. hoe je die balans vindt is voor ieder mens anders. 

      Nan van Grootel zegt:

      Misschien moeten we werk en prive vervangen voor inspanning en ontspanning? Ik voel weer een blog aankomen… 

    De Wereld van Ikki zegt:

    Nan heeft me geïnspireerd om mijn eigen blog over dit onderwerp te schrijven. Vanuit een andere optiek weliswaar: http://www.lodiplanting.com/de-rol-van-een-worklife-balans/

    Schuitemaker zegt:

    Ik onderschrijf je gedachte maar je gaat wel uit van een ideale wereld met ideale werkgevers vol begrip, ideale partners, ideale alles. Mijn streven is dat het zo moet worden maar zover zijn we nog niet, en daarom is het goed dat het onderwerp zo veel aandacht krijgt, door vrouwen en mannen. Soms work life integration en soms heb je even behoefte aan work life separation. En denk ook aan bv alleenstaande ouders, die kunnen niet zeggen…nu even niet. Nuancering is nodig en laat iedereen voor zichzelf kijken en respecteer de andetr, zomaar onzin roepen is echtbte kort door de bocht

      Nanvangrootel zegt:

      Bedankt voor je reactie!

      Ik snap wat je wil zeggen. Zo is het ook: de nuance ligt op een dun lijntje. Ik kies bewust vrij heldere en confronterende zinnen en woorden voor de discussie. Neemt niet weg dat ik niks wil afzwakken en volledig achter mijn eigen bevindingen sta.