Fluisterspel

Door Godfried Boogaard van Ikzie - 9 december 2014
Reacties gesloten

CommunicatieWe chatten wat af, vele berichten stromen binnen en de smartphone staat alleen uit als de batterij op is. We zijn connected, always-on en altijd druk bezig. Oververhitting in de maak, zeg maar. Een vrij moment, wat rust, niks doen, stilte of even bijkomen, is weg bezuinigd in de hoop meer productief te worden.

Henry Ford was volledig gefocust op productiviteit en onderzocht hoelang zijn werknemers effectief konden zijn. Uit zijn analyse bleek dat meer werken dan 8 uur per dag geen verbetering opbracht en zo ontstond de 40-urige werkweek. Tegenwoordig is het werkende leven minder arbeidsintensief geworden, kent het een hoge concentratiebehoefte en communiceert eenieder over alles en nog wat. Praten om te praten.

Communicatie
Want waar mensen zijn, is communicatie en misschien is het wel onmogelijk niét en nooit te communiceren. Communicatie is overal. Ze praten met elkaar niet persé om te luisteren en te begrijpen, maar vaak om te antwoorden en is de conversatie een verpakte monoloog. We willen graag iets zeggen.

In een groep mensen of een organisatie is het nog interessanter en het klassieke ‘fluisterspelletje’ is daar een voorbeeld van. Bij iedere stap in het fluisterspel gaat er in het communicatieproces (meer) informatie verloren. De boodschap die de laatste uiteindelijk verwoord, blijkt nog maar nauwelijks te lijken op de informatie van de eerste. Een vaak lachwekkende anekdote blijft over. Vertel je een aantal mensen tegelijkertijd één verhaal, dan is de kans groter dat de hele groep uiteindelijk dichtbij het oorspronkelijke blijft.

Communiceren via schakels en het doorgeven van informatie tussen mensen blijft dus een lastig proces. De structuur waarin we verbonden zijn, zoals bijvoorbeeld afdelingen, teams, divisies, met andere belangen en doelen, beïnvloedt het synchronisatiegedrag tussen mensen. De structuur heeft invloed op de communicatie. Daarnaast vervormt de communicatie tussen mensen makkelijk en zorgt het voor verwarring, met miscommunicatie als gevolg.

De werkelijkheid
In een gesprek is altijd sprake van dwarsdoorsnedes van de werkelijkheid. Zowel zender als ontvanger neemt maar een deel van de werkelijkheid waar. Elk mens selecteert wat hij of zij ziet en hoort, of openstelt of aan blootstelt en wat we onthouden van wat we hebben waargenomen. Selectief luisteren is een aandachtspunt. Een klein wonder dus eigenlijk als mensen elkaars manier van kijken en redeneren begrijpen.

Automatische piloot
In dialogen heeft iedereen dus zijn eigen referentiekader over wat waar is en wat realiteit is. Van daaruit wordt gesproken én geluisterd en geeft iedereen betekenis aan wat er gebeurt en gezegd wordt. Hier niet bewust van zijn, naar vragen, onderzoeken hoe de ander dingen ervaart, leidt dan als vanzelf tot valkuilen als autobiografisch luisteren, praten op de automatische piloot.

Ben je ook regelmatig in bijeenkomsten waar bijvoorbeeld onderstaande zinnen geregen worden?

We hebben nagedacht hoe we deze best practice kunnen vertalen naar een quick win om de zaken zo goed mogelijk te borgen, gaan we het traject als volgt aanvliegen: we zetten in beginsel fors in op adoptie en snelheid. Het resultaat van deze vertaalslag is dat we ons nieuwe beleid as soon as possible gaan uitrollen, waardoor we een stukje duurzame borging van het langetermijnbeleid effectueren. Het MT is er zeker van dat het plan goed zal landen bij diverse stakeholders. Toch zullen we deze, en ook aanpalende processen goed moeten monitoren teneinde het kostenplaatje rond te krijgen. En om het toekomstbestendig te houden en te handelen vanuit ons DNA passen we het ECOsystem aan. As we speak. Het empoweren van de betrokken mensen moet zorgen voor een continue dialoog en transparantie. We mogen relevante zaken niet parkeren. Een 200% inzet van ons allen dus!

Communiceren gaat steeds vaker over de onduidelijkheid die daarvoor eerder via communicatie is ontstaan. Ons verwachtingspatroon wat betreft communicatie bijstellen, lijkt een noodzaak.

Vrijheid van Het Nieuwe WerkenCasual friday
Mijn voorstel is om de casual friday af te schaffen, want 1 dag per week je eigen kledingkeuze bepalen is natuurlijk een industrieel overblijfsel. Er verzorgd uitzien kan op vele manieren en snappen de ‘pakken van vandaag’ ook niet dat jezelf zijn toch het beste werkt. (Thuis aangekomen na het werk gaat het pak toch vaak het eerste uit). Zorg voor meer vrijheid in werk en meer vertrouwen. Verander deze dag in een silent friday, waarop we elkaar minder verstoren, iets minder communiceren en nadenken voordat we praten. Een rustmoment leidt juist tot nieuwe ideeën en goede inzichten.

Op naar meer zogenaamde zakelijke douchemomenten!

Deel dit artikel met anderen
Godfried Boogaard - Hulp bij organisatieontwikkeling
Godfried Boogaard biedt hulp bij organisatieontwikkeling en is adviseur Het Nieuwe Werken. Boogaard is werkzaam bij ikzie en auteur van Het Nieuwe Werken spel.
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!
De reacties zijn gesloten