Wil Generatie-Y wel aan Het Nieuwe Werken?

Door Evelien Hennevelt van SNS REAAL - 23 december 2009
69 Reacties

GeneratieVaak hoor je dat Het Nieuwe Werken erg aantrekkelijk is voor jonge medewerkers, ook wel de generatie Y of generatie Einstein genoemd.

Ikzelf val in deze categorie medewerkers; in 2008 ben voor mijn afstudeerstage organisatiepsychologie bij SNS Reaal als stagiair gestart. Sinds dien werk ik binnen het team dat verantwoordelijk is voor het programma Het Nieuwe Werken binnen SNS Reaal. Recent hebben we zelfs de TelewerkJaarprijs en de TelewerkPublieksprijs gewonnen. 

Dit jaar hebben we bij onze premiereafdelingen een nulmeting gedaan met daarin een aantal elementaire vragen over Het Nieuwe Werken. Uit de resultaten blijkt dat jonge medewerkers (21 t/m 31 jaar) een significant lager rapportcijfer geven aan Het Nieuwe Werken dan hun oudere collega’s…

Is mijn generatie dan toch meer aan het traditionele kantoor gehecht dan gedacht wordt?

Sociale cohesie belangrijk aandachtspunt

Zelf ben ik Het Nieuwe Werken vanuit mijn studie al gewend: een studiedag begint ook niet altijd om negen uur ’s ochtends. Regelmatig schoof ik rond een uurtje of elf met mijn minilaptop, een grote bak koffie en mijn iPhone (met fijn muziekje) de Universiteitsbibliotheek in om daar een dag flink door te halen. En mede dankzij Hyves en MSN was ik niet bang dat mijn sociale leven zich sneller ontwikkelde dan mijn studieresultaten.

Toch blijkt vanuit de nulmeting dat veel medewerkers zich zorgen maken dat het contact met collega’s verslechtert als er minder vanuit kantoor gewerkt wordt. Medewerkers van SNS Reaal mogen straks allemaal de helft van hun werktijd thuis werken. We hebben daarom afgesproken dat medewerkers minimaal twee dagen op kantoor werken om zo de sociale cohesie te ondersteunen.

Verschil tussen jong en oud

De meting geeft daarnaast aan dat jonge medewerkers vaker bang zijn dat straks het contact met collega’s verslechtert. Naast het informele contact maken zij zich ook zorgen over de kwaliteit van formele contacten: de informatie- en kennisoverdracht.

Waarom vinden jongere medewerkers dit nog belangrijker dan oudere? Heeft het wellicht te maken met een sterkere behoefte van jonge medewerkers vroeg in hun carrière goed zichtbaar te zijn; zich te profileren? Binnenkort deel ik graag de resultaten van de volgende (1-)meting. Hieruit zal blijken of deze zorgen ook in de praktijk bewaarheid worden.

Praktijk positief

Onze eerste praktijk ervaringen met Het Nieuwe Werken zijn overigens erg positief. In september zijn de eerste 150 medewerkers met Het Nieuwe Werken aan de slag gegaan. Zij ervaren dat ook nieuwe mogelijkheden biedt. Mogelijkheden die wij vanuit het programma niet van te voren hadden voorzien.

Tijdens de eerste vergaderingen, waarbij een deel van de collega’s vanuit huis virtueel mee vergaderden via de webcam op hun laptop, zijn de thuiswerkers bijvoorbeeld eerst even met de laptop door het hele huis gelopen om collega’s te laten zien hoe hun nieuwe werkplek er uit ziet. Zo zie je elkaar ook eens van een andere kant!

Jouw ervaring?

Over welke verandering die met Het Nieuwe Werken gepaard gaat maakt jij je zorgen?

Deel dit artikel met anderen
Evelien Hennevelt - Projectleider Het Nieuwe Werken SNS REAAL
Evelien is projectleider Het Nieuwe Werken bij SNS Reaal. Zij richt zich o.m. op het mentale aspect van HNW en de gedragsverandering die nodig is om Het Nieuwe Werken tot een succes te maken. Door de inzet van een meetinstrument brengt ze de voortgang op de doelstellingen van Het Nieuwe Werken in kaart.
Zie haar linkedin profiel voor meer informatie.
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!

69 reacties


    henri achterkamp zegt:

    Verrassend om te lezen dat de jonge generatie Y toch wel naar een kantoor wil om daar te gaan werken, terwijl iedereen denkt dat juist die generatie uiterst flexibel is/wil zijn in wanneer, hoe en waar ze willen werken.
    Ik ben dan ook benieuwd naar het vervolg!

    Bram Aarntzen zegt:

    Hi Evelien,

    Complimenten voor je leuke en verrassende bijdrage op dit blog. Ik ben erg benieuwd naar andere (soortgelijke) onderzoeken bij (soortgelijke) organisaties als SNS REAAL om te verifieren of daar gelijkwaardige conclusies te vinden zijn. Een succesvolle implementatie van HNW is volgens mij afhankelijk van heel veel factoren, welke je wellicht met verdere onderzoeken zou kunnen achterhalen..?

    Enfin, leuke post en ben benieuwd naar het vervolg!

    Groeten,
    Bram

    Bryan Diender zegt:

    Beste Evelien,

    Jou blog is voor mij een Interessante bijdrage.

    Mijn naam is Bryan Diender en ben student op de Haagse Hogeschool. Ik ben afgelopen november de minor Werken 2.0 gestart onder begeleiding van Jan Krans,Max Janssen en blok coördinator Peter Becker. Aan het begin van de minor was HNW nieuw en onbekend, maar dat hield mij niet tegen om het te ontdekken en uit te proberen.

    Ik en mijn klasgenoten zijn al een paar weken onderweg en zijn nu veel meer virtueel aan het werk. We maken documenten met Google Aps en communiceren via Skype, ik wil erbij zeggen dat dit tot nu toe prima werkt. Maar zelf merk ik wel dat sommige groepsleden nog steeds de voorkeur geeft om fysiek bij elkaar te komen, ik denk dat dit ze een vertrouwt gevoel geeft en dat ze iemand in het echt zien.

    Ik denk dat mensen die beginnen met HNW een goede begeleiding en coaching nodig hebben om het op de juiste manier aan te pakken. Voor mij zijn de “10 Tips om Meer profijt te hebben van Het Nieuwe Werken” een handig hulpmiddel. Mijn vraag: heb jij, van uit jou ervaring, nog tips voor de student die met HNW aan de slag wilt gaan?

    Oke, tot nu toe voor mij nog geen problemen, wellicht dat het een keer fout gaat en zal ik actie ondernemen. Maar waar ik me nu zorgen over maak is dat ik in het volgende blok met studenten in aanraking kom, die niet bekend zijn met HNW en deze manier van werken niet zien zitten en niet accepteren, hoe kan ik daar mee omgaan?

    Groeten,
    Bryan Diender

    Jeffry van der Goot zegt:

    Wat ik bij een presentatie van Steven Kop (http://twitter.com/stevenkop) van Productivity Partners gehoord heb is dat voor jongere mensen (tussen de 20 en 30) het “kantoor” ook een belangrijke sociale omgeving is.

    En vanuit mijn eigen ervaring kan ik wel zeggen dat dat waar is. Daarnaast moet ik zeggen waar ik persoonlijk nog mee zit is dat ik niet het gevoel dat ik echt “werk” als ik thuis zit. Schuldgevoelens komen gewoon naar boven dat iedereen wel op het kantoor zit en ik niet.

    Anonymous zegt:

    Er zijn verschillende onderzoeken die hier op wijzen.
    Zelf beschreven Bert Smits en ik (www.xofeinstein.be) al dat jongeren wel degelijk loyaal achter een vlag kunnen en willen lopen als ze tenminste weten waar die echt voor staat en flexibele technologie, natuurlijk (maar dan graag echt flexibel). Meer nog uit onderzoek van oa IBM (zie de vergelijking die ze maken met World of Warcraft) blijkt dat hiërarchisch functioneren nog steeds mogelijk is als inderdaad er een cultuur bestaat van dialoog.

    Op vlak van organisatie wordt het moeilijker. Niet elke werknemer wil en kan dit. Er zijn mensen die in een cultuur van vooral transparante dialoog wel degelijk nog steeds duidelijke commands willen krijgen en dan zeker niet staan springen voor meer verantwoordelijkheid.

    Het is misschien een politiek incorrecte uitspraak, maar waarom gaan we er steeds van uit dat elke mens in staat is tot initiatief en zelfsturing? Wat niet noodzakelijk gelinkt moet worden aan intelligentie, maar wel degelijk aan leerstijlen of verwante werkstijlen. Dit getuigt van een pedagogisch optimisme (iedereen kan alles leren) dat enerzijds mooi is, maar soms ronduit naïef gebleken is…

    henri achterkamp zegt:

    Verrassend om te lezen dat de jonge generatie Y toch wel naar een kantoor wil om daar te gaan werken, terwijl iedereen denkt dat juist die generatie uiterst flexibel is/wil zijn in wanneer, hoe en waar ze willen werken.
    Ik ben dan ook benieuwd naar het vervolg!

      Evelien Hennevelt zegt:

      Dag Henri,
      Dank voor je reactie! Ik denk ook dat het één het ander niet uitsluit. Ik vind het zelf bijvoorbeeld heerlijk om de mogelijkheid te hebben zelf te kiezen waar en wanneer ik mijn werk doe. Die flexibiliteit en eigen verantwoordelijkheid zorgt er denk ik voor dat ik nog meer plezier heb in mijn werk. Daarbij blijft het wel heel belangrijk om ook regelmatig op kantoor te zijn om collega's 'live' te spreken. En die combinatie is ook zeker mogelijk door Het Nieuwe Werken.
      Wat betreft de resultaten van de vervolgmeting: I'll keep you posted 😉

    Bram Aarntzen zegt:

    Hi Evelien,

    Complimenten voor je leuke en verrassende bijdrage op dit blog. Ik ben erg benieuwd naar andere (soortgelijke) onderzoeken bij (soortgelijke) organisaties als SNS REAAL om te verifieren of daar gelijkwaardige conclusies te vinden zijn. Een succesvolle implementatie van HNW is volgens mij afhankelijk van heel veel factoren, welke je wellicht met verdere onderzoeken zou kunnen achterhalen..?

    Enfin, leuke post en ben benieuwd naar het vervolg!

    Groeten,
    Bram

      Evelien Hennevelt zegt:

      Dag Bram,
      Dit is inderdaad een van de conclusies uit een veel breder onderzoek. Met de meting monitoren we de ontwikkeling van onze afdelingen op de doelstellingen die SNS Reaal met Het Nieuwe Werken wil realiseren. Het is dan ook met name bedoeld als een instrument om met elkaar op verschillende momenten in gesprek te gaan, om zo nog beter de voordelen uit HNW te halen.
      Mocht je vergelijkbare onderzoeken tegenkomen, dan houd ik me van harte aanbevolen.

    Patrick van Holland zegt:

    Ik denk inderdaad dat het te maken heeft met profilering. Je bouwt sneller een sociale band op op kantoor en dat voelt toch prettig als je bijvoorbeeld net in carrièreland om de hoek komt kijken.
    Te veel vrijheid of verantwoordelijkheid is eng als je ergens nieuw bent.
    Als we naar een meer op vertrouwen gebaseerde organisatie toe gaan, is het ook niet zo gek dat mensen elkaar opzoeken. Vertrouwen moet je verdienen en dat gaat makkelijker als je bij elkaar zit.

    Bovendien wordt er nog vaak gegrapt of ik lekker heb uitgeslapen als ik na 9en binnen kom op mijn werk. Of scheef aangekeken als ik even een niet werk gerelateerde site bekijk. Het ‘nieuwe werken’ wordt openlijk wel toegejuicht, maar het is nog niet gemeengoed in de mentaliteit van de mensen. Voordat mensen het idee krijgen dat ik thuis de ‘kantjes’ ervan af loop zoek ik dan toch het contact op kantoor.

    Ben heel benieuwd naar je bevindingen!

    Bryan Diender zegt:

    Beste Evelien,

    Jou blog is voor mij een Interessante bijdrage.

    Mijn naam is Bryan Diender en ben student op de Haagse Hogeschool. Ik ben afgelopen november de minor Werken 2.0 gestart onder begeleiding van Jan Krans,Max Janssen en blok coördinator Peter Becker. Aan het begin van de minor was HNW nieuw en onbekend, maar dat hield mij niet tegen om het te ontdekken en uit te proberen.

    Ik en mijn klasgenoten zijn al een paar weken onderweg en zijn nu veel meer virtueel aan het werk. We maken documenten met Google Aps en communiceren via Skype, ik wil erbij zeggen dat dit tot nu toe prima werkt. Maar zelf merk ik wel dat sommige groepsleden nog steeds de voorkeur geeft om fysiek bij elkaar te komen, ik denk dat dit ze een vertrouwt gevoel geeft en dat ze iemand in het echt zien.

    Ik denk dat mensen die beginnen met HNW een goede begeleiding en coaching nodig hebben om het op de juiste manier aan te pakken. Voor mij zijn de “10 Tips om Meer profijt te hebben van Het Nieuwe Werken” een handig hulpmiddel. Mijn vraag: heb jij, van uit jou ervaring, nog tips voor de student die met HNW aan de slag wilt gaan?

    Oke, tot nu toe voor mij nog geen problemen, wellicht dat het een keer fout gaat en zal ik actie ondernemen. Maar waar ik me nu zorgen over maak is dat ik in het volgende blok met studenten in aanraking kom, die niet bekend zijn met HNW en deze manier van werken niet zien zitten en niet accepteren, hoe kan ik daar mee omgaan?

    Groeten,
    Bryan Diender

      Evelien Hennevelt zegt:

      Dag Bryan,
      Wat leuk dat jullie ook tijdens je studie gestimuleerd worden om op afstand met elkaar samenwerken.
      Je punt dat er goede coaching en begeleiding nodig is om dit goed te laten werken, herkennen wij ook. We begeleiden onze medewerkers in de overstap naar Het Nieuwe Werken door middel van o.a. een ontwikkelprogramma.
      Je vroeg om tips om goed samen te kunnen werken met medestudenten die dit nog niet zo gewend zijn, of het niet accepteren. Ik denk dat de belangrijkste tip is die ik je kan geven: probeer hen de voordelen van het op afstand samenwerken te laten inzien/ervaren. Het kan helpen om hen uit te leggen hoe google docs werkt, of wat de voordelen zijn van het gebruik van skype. Je eigen enthousiasme werkt vaak het meest aanstekelijk. En het is gelijk ook een leuke manier om elkaar ook beter te leren kennen (iets wat voor een goede samenwerking natuurlijk altijd belangrijk is). Het zal soms dus wat geduld van je vragen en misschien ook niet in een keer lukken, maar uiteindelijk leer je er zelf ook vast weer van!
      Mocht je nog goede tips opdoen, dan hoor ik het graag!
      Succes!

    dehaaspeter zegt:

    Evelien,

    Goed stuk en een goede vraag … Heel vaak worden in voorbeelden van Het Nieuwe Werken de ‘Digital Natives’ aangehaald als degene die het allemaal radicaal anders doen. Er wordt aangegeven dat juist het opgroeien met en gebruik van technologie de reden is voor het feit dat zij anders zouden communiceren, samenwerken en dus ook een andere werkomgeving zouden willen.

    Mijn ervaring is dat ze vooral heel praktisch zijn en dat ‘oude waarden’ zoals een katoor en ergens bijhoren ook zeer belangrijk zijn. Natuurlijk zijn er verschillen en leiden dit tot een verandering, maar het is allemaal veel minder flitsend dan voorgesteld

    Hier nog een aardig onderzoek dat gedaan is onder studenten op een universiteit in Glasgow .. zo’n vaart loopt het nog niet : http://www.slideshare.net/anoush/myth-of-digital-native-students-use-of-technologies-presentation

    Jeffry van der Goot zegt:

    Wat ik bij een presentatie van Steven Kop (http://twitter.com/stevenkop) van Productivity Partners gehoord heb is dat voor jongere mensen (tussen de 20 en 30) het “kantoor” ook een belangrijke sociale omgeving is.

    En vanuit mijn eigen ervaring kan ik wel zeggen dat dat waar is. Daarnaast moet ik zeggen waar ik persoonlijk nog mee zit is dat ik niet het gevoel dat ik echt “werk” als ik thuis zit. Schuldgevoelens komen gewoon naar boven dat iedereen wel op het kantoor zit en ik niet.

      Evelien Hennevelt zegt:

      Ha Jeffry,
      Je snijdt een belangrijk punt aan.
      Bij ons hangt met HNW ook een belangrijke cultuuromslag samen: medewerkers worden niet langer beoordeeld op de hoeveelheid tijd dat ze aanwezig zijn op kantoor, maar op de resultaten die zij boeken. Die 'mind shift' zorgt er voor dat het niet uitmaakt waar of wanneer je je werk doet, zolang het maar goed gebeurt. Het blijft voor een goede samenwerking, teamgevoel etc. natuurlijk wel belangrijk om elkaar te blijven zien, maar de sociale norm 'als je op kantoor bent, doe je je werk goed' gaat dus niet langer op.
      Heb je zelf een idee hoe het komt dat je je schuldig voelt als je thuis werkt? Wellicht is het een idee dit eens met je collega's te bespreken. Ervaren zij hetzelfde? Dan zou je daarover met elkaar afspraken kunnen maken.

    Guest zegt:

    Er zijn verschillende onderzoeken die hier op wijzen.
    Zelf beschreven Bert Smits en ik (http://www.xofeinstein.be) al dat jongeren wel degelijk loyaal achter een vlag kunnen en willen lopen als ze tenminste weten waar die echt voor staat en flexibele technologie, natuurlijk (maar dan graag echt flexibel). Meer nog uit onderzoek van oa IBM (zie de vergelijking die ze maken met World of Warcraft) blijkt dat hiërarchisch functioneren nog steeds mogelijk is als inderdaad er een cultuur bestaat van dialoog.

    Op vlak van organisatie wordt het moeilijker. Niet elke werknemer wil en kan dit. Er zijn mensen die in een cultuur van vooral transparante dialoog wel degelijk nog steeds duidelijke commands willen krijgen en dan zeker niet staan springen voor meer verantwoordelijkheid.

    Het is misschien een politiek incorrecte uitspraak, maar waarom gaan we er steeds van uit dat elke mens in staat is tot initiatief en zelfsturing? Wat niet noodzakelijk gelinkt moet worden aan intelligentie, maar wel degelijk aan leerstijlen of verwante werkstijlen. Dit getuigt van een pedagogisch optimisme (iedereen kan alles leren) dat enerzijds mooi is, maar soms ronduit naïef gebleken is…

      Evelien Hennevelt zegt:

      Een goed punt dat je hier maakt: het is zeker van belang om in Het Nieuwe Werken niet alle medewerkers over één kam te scheren, en aandacht te blijven houden voor individuele kwaliteiten en voorkeuren.

      Bij SNS Reaal is thuiswerken danook geen plicht bijvoorbeeld. Als een medewerker niet thuis wíl werken, maar op kantoor, dan is dat prima. Maar thuiswerken is daarmee zeker ook geen recht! Als een leidinggevende goed kan onderbouwen dat het niet verstandig is voor een medewerker om thuis te werken, dan krijgt deze ook geen toestemming.

      'Situationeel leidinggeven' blijft dus onverminderd belangrijk.

    Patrick van Holland zegt:

    Ik denk inderdaad dat het te maken heeft met profilering. Je bouwt sneller een sociale band op op kantoor en dat voelt toch prettig als je bijvoorbeeld net in carrièreland om de hoek komt kijken.
    Te veel vrijheid of verantwoordelijkheid is eng als je ergens nieuw bent.
    Als we naar een meer op vertrouwen gebaseerde organisatie toe gaan, is het ook niet zo gek dat mensen elkaar opzoeken. Vertrouwen moet je verdienen en dat gaat makkelijker als je bij elkaar zit.

    Bovendien wordt er nog vaak gegrapt of ik lekker heb uitgeslapen als ik na 9en binnen kom op mijn werk. Of scheef aangekeken als ik even een niet werk gerelateerde site bekijk. Het 'nieuwe werken' wordt openlijk wel toegejuicht, maar het is nog niet gemeengoed in de mentaliteit van de mensen. Voordat mensen het idee krijgen dat ik thuis de 'kantjes' ervan af loop zoek ik dan toch het contact op kantoor.

    Ben heel benieuwd naar je bevindingen!

      Evelien Hennevelt zegt:

      Ha Patrick,

      Je punt over mentaliteit, of: sociale normen, is denk ik essentieel! Zie ook de reactie bij het stukje van Jeffry.

      Ja, het is denk ik belangrijk om vroeg in je carriere zichtbaar te zijn. Al is het alleen maar omdat het je kansen om iets te leren vergroot. En het is natuurlijk ook belangrijk om contact te houden met je collega´s als je thuis werkt. Een hele dag alleen thuis is ook maar zo alleen. Maar dat je contact zoekt omdat je anders bang bent dat collega´s denken dat je de kantjes er van af loopt: dat is minder prettig lijkt me.

      Het draait hier dus om vertrouwen. Wellicht zou je de discussie eens met je collega's kunnen aangaan: Wie is een fijnere collega: Iemand die de indruk wekt hard aan het werk te zijn? Of iemand die daadwerkelijk zijn werk goed doet? Mocht je iemand vinden die de eerste stelling bijzonder overtuigend kan onderbouwen, dan kom ik graag een keertje koffiedrinken 😉 Lijkt me erg interessant!

    dehaaspeter zegt:

    Evelien,

    Goed stuk en een goede vraag … Heel vaak worden in voorbeelden van Het Nieuwe Werken de 'Digital Natives' aangehaald als degene die het allemaal radicaal anders doen. Er wordt aangegeven dat juist het opgroeien met en gebruik van technologie de reden is voor het feit dat zij anders zouden communiceren, samenwerken en dus ook een andere werkomgeving zouden willen.

    Mijn ervaring is dat ze vooral heel praktisch zijn en dat 'oude waarden' zoals een katoor en ergens bijhoren ook zeer belangrijk zijn. Natuurlijk zijn er verschillen en leiden dit tot een verandering, maar het is allemaal veel minder flitsend dan voorgesteld

    Hier nog een aardig onderzoek dat gedaan is onder studenten op een universiteit in Glasgow .. zo'n vaart loopt het nog niet : http://www.slideshare.net/anoush/myth-of-digita

    arthur kruisman zegt:

    Hi Evelien, Ik zie precies hetzelfde dat jij ziet. Leuk dat iemand dat nou eens expliciet adresseert. Ik geloof idd ook dat het te maken heeft met de opbouw van zichtbaarheid, het ‘ertoe doen’, het volledig geaccepteerd worden door een team van mensen etc, voor jonge mensen een grotere rol speelt dan men in het algemeen denkt. Daar wordt te weinig aandacht aan besteed.

    Groetjes,
    Arthur

    Evelien Hennevelt zegt:

    Dag Henri,
    Dank voor je reactie! Ik denk ook dat het één het ander niet uitsluit. Ik vind het zelf bijvoorbeeld heerlijk om de mogelijkheid te hebben zelf te kiezen waar en wanneer ik mijn werk doe. Die flexibiliteit en eigen verantwoordelijkheid zorgt er denk ik voor dat ik nog meer plezier heb in mijn werk. Daarbij blijft het wel heel belangrijk om ook regelmatig op kantoor te zijn om collega’s ‘live’ te spreken. En die combinatie is ook zeker mogelijk door Het Nieuwe Werken.
    Wat betreft de resultaten van de vervolgmeting: I’ll keep you posted 😉

    Evelien Hennevelt zegt:

    Dag Bram,
    Dit is inderdaad een van de conclusies uit een veel breder onderzoek. Met de meting monitoren we de ontwikkeling van onze afdelingen op de doelstellingen die SNS Reaal met Het Nieuwe Werken wil realiseren. Het is dan ook met name bedoeld als een instrument om met elkaar op verschillende momenten in gesprek te gaan, om zo nog beter de voordelen uit HNW te halen.
    Mocht je vergelijkbare onderzoeken tegenkomen, dan houd ik me van harte aanbevolen.

    Jaap zegt:

    Ha Evelien,
    Ik ben zelf nu bezig met onderzoek naar nieuwe werkvormen. Wat jij noemt is een van de argumenten die ik gebruik als kritische blik naar die nieuwe werkvormen. De aannames zijn legio, worden vaak gemaakt door babyboomers, maar nooit onderbouwd. Zo lees ik veel in onderzoeken dat juist jongeren van ouderen leren door met ze om te gaan en ze te kunnen observeren. Zonde dus om ouderen en jongeren uit elkaar te plaatsen. Een aanname is dat jongeren meer prikkels nodig hebben, maar wat is het effect op de kwaliteit van informatieverwerking? En, jongeren van nu zijn vaak nog vrij zweverig. Missen vaak wat daadkracht. Juist daar kunnen ze weer van ouderen leren. Nog vreemder vind ik de aanname van organisaties op zoek naar jong talent dat jongeren volgens deze manier willen werken. Terwijl juist jongeren het fijn vinden om begeleid te worden en gecoached te worden, iets te leren. Niet uit kantoor plaatsen en voor zichzelf laten zorgen, maar voor ze zorgen dus, daar haal je veel meer talent mee naar binnen. Ach, de toekomst zal het uitwijzen. Ben benieuwd naar je vervolgresultaten. Succes!

    Groet,
    Jaap

    Evelien Hennevelt zegt:

    Dag Bryan,
    Wat leuk dat jullie ook tijdens je studie gestimuleerd worden om op afstand met elkaar samenwerken.
    Je punt dat er goede coaching en begeleiding nodig is om dit goed te laten werken, herkennen wij ook. We begeleiden onze medewerkers in de overstap naar Het Nieuwe Werken door middel van o.a. een ontwikkelprogramma.
    Je vroeg om tips om goed samen te kunnen werken met medestudenten die dit nog niet zo gewend zijn, of het niet accepteren. Ik denk dat de belangrijkste tip is die ik je kan geven: probeer hen de voordelen van het op afstand samenwerken te laten inzien/ervaren. Het kan helpen om hen uit te leggen hoe google docs werkt, of wat de voordelen zijn van het gebruik van skype. Je eigen enthousiasme werkt vaak het meest aanstekelijk. En het is gelijk ook een leuke manier om elkaar ook beter te leren kennen (iets wat voor een goede samenwerking natuurlijk altijd belangrijk is). Het zal soms dus wat geduld van je vragen en misschien ook niet in een keer lukken, maar uiteindelijk leer je er zelf ook vast weer van!
    Mocht je nog goede tips opdoen, dan hoor ik het graag!
    Succes!

    Anonymous zegt:

    Hoi Evelien, interessant om je blog te lezen. Wij zijn aan het experimenteren met HNW bij de Rijksoverheid ik zat net te bedenken hoe het zou moeten zijn voor nieuwe medewerkers (dus niet alleen jongeren); je hebt toch een basis nodig over wie waaraan werkt, wat de cultuur is, hoe je je daarbij aasluit/toe verhoudt. Dat lijkt me best wel lastig als iedereen veel thuiswerkt. Zijn daar bij SNS ook ervaringen mee?
    Daarnaast is er bij de Rijksoverheid (nog) geen beleid/budget voor thuiswerken. Ik kan nu wel redelijk bij al mijn werkbestanden, maar zit op een houten stoel en bekostig het thuiswerken nu geheel zelf.
    Hoe is dat bij SNS geregeld?

    Evelien Hennevelt zegt:

    Ha Jeffry,
    Je snijdt een belangrijk punt aan.
    Bij ons hangt met HNW ook een belangrijke cultuuromslag samen: medewerkers worden niet langer beoordeeld op de hoeveelheid tijd dat ze aanwezig zijn op kantoor, maar op de resultaten die zij boeken. Die ‘mind shift’ zorgt er voor dat het niet uitmaakt waar of wanneer je je werk doet, zolang het maar goed gebeurt. Het blijft voor een goede samenwerking, teamgevoel etc. natuurlijk wel belangrijk om elkaar te blijven zien, maar de sociale norm ‘als je op kantoor bent, doe je je werk goed’ gaat dus niet langer op.
    Heb je zelf een idee hoe het komt dat je je schuldig voelt als je thuis werkt? Wellicht is het een idee dit eens met je collega’s te bespreken. Ervaren zij hetzelfde? Dan zou je daarover met elkaar afspraken kunnen maken.

    Evelien Hennevelt zegt:

    Ja, we besteden inderdaad extra aandacht aan nieuwe medewerkers. We adviseren onze premiereafdelingen nieuwe medewerkers de eerste tijd vooral op kantoor te laten werken. En om hen vooral de eerste periode te begeleiden in het leren kennen van collega’s, bijvoorbeeld door kennismakingsgesprekken te organiseren. Dit ‘socialisatie proces’ verdient inderdaad meer aandacht als er veel thuis gewerkt wordt!

    Wat betreft de vergoedingen voor het thuiswerken: wij werken met een thuiswerkvergoeding per thuiswerkdag (voor electriciteit, koffie, etc) en medewerkers kunnen eenmalig kosten declareren voor een juiste (arbo-conforme) inrichting van de thuiswerkplek. Daar is een maximum aan verbonden. Dit doen we o.a. om invulling te geven aan onze ‘zorgplicht’ als werkgever.

    Evelien Hennevelt zegt:

    Ha Patrick,

    Je punt over mentaliteit, of: sociale normen, is denk ik essentieel! Zie ook de reactie bij het stukje van Jeffry.

    Ja, het is denk ik belangrijk om vroeg in je carriere zichtbaar te zijn. Al is het alleen maar omdat het je kansen om iets te leren vergroot. En het is natuurlijk ook belangrijk om contact te houden met je collega´s als je thuis werkt. Een hele dag alleen thuis is ook maar zo alleen. Maar dat je contact zoekt omdat je anders bang bent dat collega´s denken dat je de kantjes er van af loopt: dat is minder prettig lijkt me.

    Het draait hier dus om vertrouwen. Wellicht zou je de discussie eens met je collega’s kunnen aangaan: Wie is een fijnere collega: Iemand die de indruk wekt hard aan het werk te zijn? Of iemand die daadwerkelijk zijn werk goed doet? Mocht je iemand vinden die de eerste stelling bijzonder overtuigend kan onderbouwen, dan kom ik graag een keertje koffiedrinken 😉 Lijkt me erg interessant!

    Ike Roetman zegt:

    Mogelijk is deze manier van werken voor de Y generatie helemaal niet zo nieuw en ervaren zij het ook niet als zodanig, “Zo bijzonder is het niet”. Zij hebben relatief weinig ervaring met “Het Oude Werken” en dus tekent dit zich niet zo sterk af als bij de oudere generatie. Ik sluit niet uit dat de Y generatie voor hun sociale contacten meer zijn aangewezen op de werkkring. Hoe is het bijvoorbeeld gesteld met de sociale contacten in privé sfeer zoals club, kerk, vereninging, vrijwilligerswerk etc.? Misschien iets om in een volgende meting mee te nemen?

    Evelien Hennevelt zegt:

    Een goed punt dat je hier maakt: het is zeker van belang om in Het Nieuwe Werken niet alle medewerkers over één kam te scheren, en aandacht te blijven houden voor individuele kwaliteiten en voorkeuren.

    Bij SNS Reaal is thuiswerken danook geen plicht bijvoorbeeld. Als een medewerker niet thuis wíl werken, maar op kantoor, dan is dat prima. Maar thuiswerken is daarmee zeker ook geen recht! Als een leidinggevende goed kan onderbouwen dat het niet verstandig is voor een medewerker om thuis te werken, dan krijgt deze ook geen toestemming.

    ‘Situationeel leidinggeven’ blijft dus onverminderd belangrijk.

    arthur kruisman zegt:

    Hi Evelien, Ik zie precies hetzelfde dat jij ziet. Leuk dat iemand dat nou eens expliciet adresseert. Ik geloof idd ook dat het te maken heeft met de opbouw van zichtbaarheid, het 'ertoe doen', het volledig geaccepteerd worden door een team van mensen etc, voor jonge mensen een grotere rol speelt dan men in het algemeen denkt. Daar wordt te weinig aandacht aan besteed.

    Groetjes,
    Arthur

    Jaap zegt:

    Ha Evelien,
    Ik ben zelf nu bezig met onderzoek naar nieuwe werkvormen. Wat jij noemt is een van de argumenten die ik gebruik als kritische blik naar die nieuwe werkvormen. De aannames zijn legio, worden vaak gemaakt door babyboomers, maar nooit onderbouwd. Zo lees ik veel in onderzoeken dat juist jongeren van ouderen leren door met ze om te gaan en ze te kunnen observeren. Zonde dus om ouderen en jongeren uit elkaar te plaatsen. Een aanname is dat jongeren meer prikkels nodig hebben, maar wat is het effect op de kwaliteit van informatieverwerking? En, jongeren van nu zijn vaak nog vrij zweverig. Missen vaak wat daadkracht. Juist daar kunnen ze weer van ouderen leren. Nog vreemder vind ik de aanname van organisaties op zoek naar jong talent dat jongeren volgens deze manier willen werken. Terwijl juist jongeren het fijn vinden om begeleid te worden en gecoached te worden, iets te leren. Niet uit kantoor plaatsen en voor zichzelf laten zorgen, maar voor ze zorgen dus, daar haal je veel meer talent mee naar binnen. Ach, de toekomst zal het uitwijzen. Ben benieuwd naar je vervolgresultaten. Succes!

    Groet,
    Jaap

    Guest zegt:

    Hoi Evelien, interessant om je blog te lezen. Wij zijn aan het experimenteren met HNW bij de Rijksoverheid ik zat net te bedenken hoe het zou moeten zijn voor nieuwe medewerkers (dus niet alleen jongeren); je hebt toch een basis nodig over wie waaraan werkt, wat de cultuur is, hoe je je daarbij aasluit/toe verhoudt. Dat lijkt me best wel lastig als iedereen veel thuiswerkt. Zijn daar bij SNS ook ervaringen mee?
    Daarnaast is er bij de Rijksoverheid (nog) geen beleid/budget voor thuiswerken. Ik kan nu wel redelijk bij al mijn werkbestanden, maar zit op een houten stoel en bekostig het thuiswerken nu geheel zelf.
    Hoe is dat bij SNS geregeld?

      Evelien Hennevelt zegt:

      Ja, we besteden inderdaad extra aandacht aan nieuwe medewerkers. We adviseren onze premiereafdelingen nieuwe medewerkers de eerste tijd vooral op kantoor te laten werken. En om hen vooral de eerste periode te begeleiden in het leren kennen van collega's, bijvoorbeeld door kennismakingsgesprekken te organiseren. Dit 'socialisatie proces' verdient inderdaad meer aandacht als er veel thuis gewerkt wordt!

      Wat betreft de vergoedingen voor het thuiswerken: wij werken met een thuiswerkvergoeding per thuiswerkdag (voor electriciteit, koffie, etc) en medewerkers kunnen eenmalig kosten declareren voor een juiste (arbo-conforme) inrichting van de thuiswerkplek. Daar is een maximum aan verbonden. Dit doen we o.a. om invulling te geven aan onze 'zorgplicht' als werkgever.

    Ike Roetman zegt:

    Mogelijk is deze manier van werken voor de Y generatie helemaal niet zo nieuw en ervaren zij het ook niet als zodanig, “Zo bijzonder is het niet”. Zij hebben relatief weinig ervaring met “Het Oude Werken” en dus tekent dit zich niet zo sterk af als bij de oudere generatie. Ik sluit niet uit dat de Y generatie voor hun sociale contacten meer zijn aangewezen op de werkkring. Hoe is het bijvoorbeeld gesteld met de sociale contacten in privé sfeer zoals club, kerk, vereninging, vrijwilligerswerk etc.? Misschien iets om in een volgende meting mee te nemen?

    Jonathan Wigmans zegt:

    Ik had een sterk ‘eindelijk’ gevoel toen ik je stuk las. Ik ben werkzaam voor een recruitmentbedrijf en bemerk daar een deterministisch geloof in Gen Y en al haar (digitale) kwaliteiten. Ik heb altijd een knagend gevoel dat het beeld van die (mijn) generatie wel wat bijstelling kan gebruiken Ik studeer nog (Bestuurskunde) en merk onder mijn medestudenten dat er maar weinig gebruik wordt gemaakt van moderne technieken. Ik heb wel eens geprobeerd een project met Google Docs & Skype te doen maar dat liep vast op de onwil van anderen. Tevens valt mij op dat er redelijk traditioneel gedacht wordt over werken. Wellicht komt dit omdat de meesten nog nauwelijks serieuze werkervaring hebben, en hun beeld over wat werken inhoudt toch voornamelijk nog wordt gevormd door hun ouders/familie? Zomaar een gedachte, ik ben benieuwd naar de uitkomsten van je onderzoek!

    Kees Froeling zegt:

    Hallo Evelien, de ervaring die we op hebben gedaan is dat jonge medewerkers een extra sterke drang hebben om de verbinding te leggen met de andere medewerkers en de organisatie. Door fysiek aanwezig te zijn hoor je meer en ben je meer zichtbaar en kan je jezelf meer vereenzelvigen met de organisatie. Vergelijk het met het zetten van thee: je hebt behoorlijk wat energie nodig om het water aan de kook te brengen, maar niet zoveel om het aan de kook te houden. Nieuwkomers zullen dus meer energie steken in het leggen van de verbinding dan mensen die al langer ‘lid’ zijn.

    Jonathan Wigmans zegt:

    Ik had een sterk 'eindelijk' gevoel toen ik je stuk las. Ik ben werkzaam voor een recruitmentbedrijf en bemerk daar een deterministisch geloof in Gen Y en al haar (digitale) kwaliteiten. Ik heb altijd een knagend gevoel dat het beeld van die (mijn) generatie wel wat bijstelling kan gebruiken Ik studeer nog (Bestuurskunde) en merk onder mijn medestudenten dat er maar weinig gebruik wordt gemaakt van moderne technieken. Ik heb wel eens geprobeerd een project met Google Docs & Skype te doen maar dat liep vast op de onwil van anderen. Tevens valt mij op dat er redelijk traditioneel gedacht wordt over werken. Wellicht komt dit omdat de meesten nog nauwelijks serieuze werkervaring hebben, en hun beeld over wat werken inhoudt toch voornamelijk nog wordt gevormd door hun ouders/familie? Zomaar een gedachte, ik ben benieuwd naar de uitkomsten van je onderzoek!

    Kees Froeling zegt:

    Hallo Evelien, de ervaring die we op hebben gedaan is dat jonge medewerkers een extra sterke drang hebben om de verbinding te leggen met de andere medewerkers en de organisatie. Door fysiek aanwezig te zijn hoor je meer en ben je meer zichtbaar en kan je jezelf meer vereenzelvigen met de organisatie. Vergelijk het met het zetten van thee: je hebt behoorlijk wat energie nodig om het water aan de kook te brengen, maar niet zoveel om het aan de kook te houden. Nieuwkomers zullen dus meer energie steken in het leggen van de verbinding dan mensen die al langer 'lid' zijn.

    Anonymous zegt:

    Evelien,

    Zelf ben ik, net als jij, van de Y generatie. Daarnaast in mijn werk aan de slag om organisaties te helpen bij de implementatie van Het Nieuwe Werken. Wat mij opvalt is dat bij jonge medewerkers drie aanleidingen ontbreken om thuis te werken. De eerste is inmiddels uitvoerig besproken en betreft de al datgene wat een werkvloer je kan bieden: sociale contacten, carrierekansen en goede informatie. De twee andere punten zijn onderbelicht en misschien interessant voor je verdere onderzoeken.

    2. De motivatie om thuis te werken ontbreekt. De 30-ers en 40-ers kunnen bijvoorbeeld interessante combinaties maken met zorgtaken voor kinderen. Ik mis een dergelijke, intrisieke motivatie bij mijn eigen leeftijdsgenoten.

    3. De woning is ongeschikt om thuis te werken. Thuis werken kan op de bank en aan de keukentafel. Toch is een aparte kamer veruit het meest geschikt om geconcentreerd te werken. Het ontbreken van ruimte is in ieder geval mijn motivatie om iedere dag naar kantoor te reizen.

    Ik ben benieuwd naar je volgende bijdrage.

    Roland van der Heijden zegt:

    Het is een kwestie van wennen. Pas de laatste jaren is de technologie doorgebroken die niet-op-kantoor werken betrouwbaar mogelijk maakt. De maatschappij is nog aan het onderzoeken wat we hiervan moeten vinden.

    Dat jongeren minder warm lopen zou ook te maken kunnen hebben met de wens om zich te ontplooien en nieuwe dingen mee te maken. Loop je wat langer mee dan “heb je het allemaal al gezien” en durft men te vinden zelfstandig prima werk te verrichten.

    Een onderdeel dat ik zelf belangrijk vind is de manier waarop collega’s reageren. Uit ervaring weet ik dat niet-op-kantoor werken vaak opgevat wordt als “een vrije dag nemen”, juist door de mensen die het kantoor trouw blijven. Zijn jongeren, aan het begin van hun carrière, gevoeliger voor deze houding?

    Guest zegt:

    Evelien,

    Zelf ben ik, net als jij, van de Y generatie. Daarnaast in mijn werk aan de slag om organisaties te helpen bij de implementatie van Het Nieuwe Werken. Wat mij opvalt is dat bij jonge medewerkers drie aanleidingen ontbreken om thuis te werken. De eerste is inmiddels uitvoerig besproken en betreft de al datgene wat een werkvloer je kan bieden: sociale contacten, carrierekansen en goede informatie. De twee andere punten zijn onderbelicht en misschien interessant voor je verdere onderzoeken.

    2. De motivatie om thuis te werken ontbreekt. De 30-ers en 40-ers kunnen bijvoorbeeld interessante combinaties maken met zorgtaken voor kinderen. Ik mis een dergelijke, intrisieke motivatie bij mijn eigen leeftijdsgenoten.

    3. De woning is ongeschikt om thuis te werken. Thuis werken kan op de bank en aan de keukentafel. Toch is een aparte kamer veruit het meest geschikt om geconcentreerd te werken. Het ontbreken van ruimte is in ieder geval mijn motivatie om iedere dag naar kantoor te reizen.

    Ik ben benieuwd naar je volgende bijdrage.

    Roland van der Heijden zegt:

    Het is een kwestie van wennen. Pas de laatste jaren is de technologie doorgebroken die niet-op-kantoor werken betrouwbaar mogelijk maakt. De maatschappij is nog aan het onderzoeken wat we hiervan moeten vinden.

    Dat jongeren minder warm lopen zou ook te maken kunnen hebben met de wens om zich te ontplooien en nieuwe dingen mee te maken. Loop je wat langer mee dan “heb je het allemaal al gezien” en durft men te vinden zelfstandig prima werk te verrichten.

    Een onderdeel dat ik zelf belangrijk vind is de manier waarop collega's reageren. Uit ervaring weet ik dat niet-op-kantoor werken vaak opgevat wordt als “een vrije dag nemen”, juist door de mensen die het kantoor trouw blijven. Zijn jongeren, aan het begin van hun carrière, gevoeliger voor deze houding?

    willy zegt:

    Hi Evelien,
    ik ben 57 jaar en kijk naar het Nieuwe Werken met meer dan 35 jaar werkervaring op mijn netvlies.
    Bij mijn eerste baan (bij een bank) moest ik 10 min voor het werk om 8.30 begon achter mijn bureau zitten. Om 10 voor half 6 hield iedereen op met werken, werd de beker afgewassen, stond (!) men echt klaar en om half 6 stroomde het pand leeg.
    Er was een uiterst hiërarchische sturing. Opgebeld worden? Daar moest wel een heel dringende reden voor zijn, anders werd je er op aangesproken en bij herhaling kon je vertrekken. Lachen? Zingen? Bij collega’s langs lopen voor een praatje? Onbespreekbaar. Gelukkig is er in 35 jaar veel veranderd.
    Als ik nog denk aan het brieven typen met 5 carbonnetjes erachter. Bij een typefout moest je kijken of je de fout weg kon vlakken en de brief wel verstuurbaar bleef. Nee? Dan moet alles over!! O, de zegen van plakken en knippen op de PC!!

    Ik ging op mijn 18e op kamers wonen. Mijn moeder kon toen zij jong was niet bij haar moeder weg omdat er geen AOW of andere uitkering was. Mijn moeder was kostwinner. Zou zij weggaan, dan was mijn grootmoeder overgeleverd aan de liefdadigheid van de kerk.
    Toen ik trots in mijn nieuwe onderkomen stond zei mijn moeder ‘Kind ik benijd je zo!’.

    Misschien had zij toen hetzelfde gevoel als ik heb als ik naar het Nieuwe Werken kijk. Ik vraag me af of ik het Nieuwe Werken – als oudere werknemer – niet extra aantrekkelijk vind, omdat ik er onbewust naar kijk vanuit de vergelijking met ‘vroeger’ en met terugwerkende kracht toen, begin jaren 70, heel erg graag de mogelijheden van vandaag had willen hebben.

    Groet,
    Willy

    willy zegt:

    Hi Evelien,
    ik ben 57 jaar en kijk naar het Nieuwe Werken met meer dan 35 jaar werkervaring op mijn netvlies.
    Bij mijn eerste baan (bij een bank) moest ik 10 min voor het werk om 8.30 begon achter mijn bureau zitten. Om 10 voor half 6 hield iedereen op met werken, werd de beker afgewassen, stond (!) men echt klaar en om half 6 stroomde het pand leeg.
    Er was een uiterst hiërarchische sturing. Opgebeld worden? Daar moest wel een heel dringende reden voor zijn, anders werd je er op aangesproken en bij herhaling kon je vertrekken. Lachen? Zingen? Bij collega's langs lopen voor een praatje? Onbespreekbaar. Gelukkig is er in 35 jaar veel veranderd.
    Als ik nog denk aan het brieven typen met 5 carbonnetjes erachter. Bij een typefout moest je kijken of je de fout weg kon vlakken en de brief wel verstuurbaar bleef. Nee? Dan moet alles over!! O, de zegen van plakken en knippen op de PC!!

    Ik ging op mijn 18e op kamers wonen. Mijn moeder kon toen zij jong was niet bij haar moeder weg omdat er geen AOW of andere uitkering was. Mijn moeder was kostwinner. Zou zij weggaan, dan was mijn grootmoeder overgeleverd aan de liefdadigheid van de kerk.
    Toen ik trots in mijn nieuwe onderkomen stond zei mijn moeder 'Kind ik benijd je zo!'.

    Misschien had zij toen hetzelfde gevoel als ik heb als ik naar het Nieuwe Werken kijk. Ik vraag me af of ik het Nieuwe Werken – als oudere werknemer – niet extra aantrekkelijk vind, omdat ik er onbewust naar kijk vanuit de vergelijking met 'vroeger' en met terugwerkende kracht toen, begin jaren 70, heel erg graag de mogelijheden van vandaag had willen hebben.

    Groet,
    Willy