Het Nieuwe Werken is beginnen met goede koffie
Over de invoer van Het Nieuwe Werken wordt vaak veel te ingewikkeld gedaan. Een dik rapport is – lijkt het – een absolute must om HNW te laten slagen. Terwijl het zo simpel kan zijn. Begin gewoon eens met de kleine dingen.
‘Alles voor de klanten!’, ‘De klant leggen we hier in de watten’, ‘De klant mag het aan niets ontbreken!’ Allemaal terechte uitspraken. Klanten krijgen vaak ook de beste koffie te drinken.
Dit verhaal begint bij een organisatie die me vroeg een programma te maken voor de invoering van HNW. Verschillende besprekingen verder werd ik steeds meer gezien als het meubilair (‘Nan, jij weet zelf wel waar de koffie staat, hè?’). Dat weet ik inmiddels, ja. Ineens besef ik, roerend in mijn bekertje, dat de koffie tekenend is voor het probleem dat zich in deze organisatie afspeelt. HNW komt in de koffie helemaal samen.
Parelen voor de zwijnen
Bij mijn eerste binnenkomst kreeg ik nog espresso uit een porseleinen kopje, netjes op een schoteltje, zoetje ernaast en een keurig lepeltje. Het vriendelijk aangeboden stroopwafeltje sloeg ik destijds af. Nu, twee maanden verder, roer ik met een plastic roerstaafje in een kartonnen bekertje en de koffie krijgt nog enigszins smaak omdat mijn zoetje op een crèmelaagje drijft (espresso zit niet in het keuzemenu). Stroopwafeltjes zijn nergens te bekennen. Als ik de Manager Operations and Facilities vraag waarom er verschillende soorten koffie worden geschonken, zegt ze me: ‘Echte bonenkoffie is voor onze gasten, de goedkopere vrieskoffie is voor de collega’s!’ Naïeve ik: ‘Ja maar, die vrieskoffie is toch veel minder lekker?’ ‘Ach, koffie is koffie, hè? Deze is wel goedkoop.’
HNW-advies in één keuzevraag
Ik besluit de organisatie voor de keuze te stellen: die vochtontrekkende automatenkoffie bij het chemisch afval en voor iederéén echte bonenkoffie, of voor iedereen automatenkoffie… De CEO snapt me gelukkig meteen, waarom vieze, goedkope koffie voor mensen die onze klanten in de watten moeten leggen, maar wel goede koffie voor diezelfde klanten? Waarom hebben we dat al die tijd zo gedaan?
Échte waardering
Ik ben blij, inmiddels geniet elke medewerker van een kopje echte-bonenkoffie. Porselein blijft vaak onaangeroerd omdat een kartonnetje toch handiger blijkt. Er zijn twee medewerkers die tegenwoordig koekjes bakken en deze meenemen. De ingrediënten komen voor rekening van de organisatie en het saamhorigheidsgevoel spat ervan af! Goedkeuringen van de werkvloer voor verbeter- en verandertrajecten zijn met een loep te vinden. De complimenten over de koffie daarentegen kan ik niet meer tellen. Een van de medewerkers verzekerde me: ‘Doordat we nu fatsoenlijke koffie te drinken krijgen, hebben we vertrouwen in wat komen gaat!’ 1-0 voor de koffie!
Wat ik hiervan heb geleerd? Voordat we over HNW gaan praten: eerst goede koffie voor iedereen. Het signaal is meer dan duidelijk. Proost!
dinsdag, 29 januari, 2013 at 10:01
Spijker op z’n kop. Eén van de belangrijste lessen uit mijn cursus Middenmanagement destijds (1992, oeps…): kleine insentives zijn positieve prikkels. Toen, en ook nu.
dinsdag, 29 januari, 2013 at 10:54
Kun je nagaan: HNW is tijdsonafhankelijk 🙂
dinsdag, 29 januari, 2013 at 13:15
Leuk Nan, met Goede Koffie (inderdaad, met hoofdletters) begint de FUN.
Wout Bucker
Chief Fun Officer
dinsdag, 29 januari, 2013 at 14:29
Thnx voor je reactie Wout!
woensdag, 30 januari, 2013 at 14:37
HNW geeft mensen juist de mogelijkheid om daar te werken waar goede koffie is (thuis, onderweg, flexlocatie). Ik zou dus zeggen: geen goede koffie op kantoor is juist een stimulans voor HNW…:-)
dinsdag, 5 februari, 2013 at 13:42
Sorry voor m’n late reactie Marianne. Ik vind niet dat HNW nou betekent dat je zoveel mogelijk iedereen uit je kantoor moet jagen maar kantoor moet juist de plek zijn waar naartoe je verleid wordt.
donderdag, 31 januari, 2013 at 21:55
Glashelder!
dinsdag, 12 februari, 2013 at 11:29
dit zijn nou de dingen die gewoon werken, zonder dat je er voor hebt moeten doorleren. mijn complimenten.
dinsdag, 12 februari, 2013 at 11:33
Dankjewel Frans!