Het Nieuwe Werken? Een cultuur waar anderszijn de norm is
Om met de deur in huis te vallen: deze titel is niet van mijzelf, al had ik hem graag verzonnen. Het is een uitspraak van Gonnie Been, manager corporate communicatie en sociale innovatie van Microsoft, tijdens een reflectie op Het Nieuwe Werken. Voor mij raakt het de kern van waarin het oude werken verschilt van Het Nieuwe Werken, namelijk in de plaats die er is voor het unieke individu.
Wat we Het Oude Werken noemen, is een manier van werken die nog herleidbaar is tot het industriële tijdperk. De mens wordt gezien en behandeld als een resource to be managed, als een productiefactor met precieze taakomschrijvingen, werktijden en zo meer. De hang naar standaardisatie en het werken in batches kun je zelfs terugvinden op een plek waar je ze niet zou verwachten, namelijk die van Opleiden en Ontwikkelen.
De persoonlijkheidstest
Het lijkt wel alsof geen opleider, HRM-afdeling, matchmaker of ontwikkelaar meer zonder kan. De persoonlijkheidstest. Of het nu MBTI, enneagram, Big-5 of Insights is, blijkbaar wil de mens zichzelf en anderen in een herkenbaar hokje stoppen. Het kán heel functioneel zijn om inzicht te krijgen in hoe mensen in elkaar zitten en op elkaar reageren. Handig, maar wel handig in an industrial kind of way. Je hoeft je niet écht in de ander te verdiepen, zolang het maar werkt.
Gezien de grote waarde die er aan al die tests wordt gehecht, voorzie ik een spanningsveld bij de implementatie van HNW. Managementdevelopmenttrajecten worden er namelijk aan opgehangen, teams ermee samengesteld. Een hele trainings- en coachingsindustrie draait op deze tests en daarmee komt de typologie steeds meer in de plaats van de echte, unieke mens. In een cultuur waar anderszijn de norm is, is dat onvoldoende.
Als organisaties in deze tijd iets nodig hebben, dan is het wel dat wij allemaal gaan doen waar we voor gemaakt zijn: onszelf zijn en dat uitdragen. Ondanks dat we allang onderweg zijn naar het cocreatietijdperk, laten we onze oren nog steeds hangen naar het hokjesdenken van de industriële persoonlijkheidstest. Frederick Taylor, grondlegger van de wetenschappelijke bedrijfsvoering, zou er trots op zijn, met al die batches, hokjes en vakjes! Het stempel van een bepaald type kan bovendien werken als een self-fulfilling prophecy of een onzichtbare mentale kooi en daarmee de toegang tot de unieke persoonlijkheid beperken. En daar is nu net de belangrijkste bijdrage van iedere medewerker aan de organisatie te vinden.
Jíj bent de norm in Het Nieuwe Werken
De uitdaging voor ons allen in het tijdperk van Het Nieuwe Werken is het ontdekken van onze eigen, unieke bijdrage aan de samenleving. Danseres Martha Graham beschreef dat beeldend en scherp toen ze zei: ‘There is a reality, a life force, an energy, a quickening that is translated through you into action. And because there is only one of you in all of time, this expression is unique. If you block it, it will never exist through any other medium and it will be lost. The world will not have it. It is not your business to determine how good it is nor how valuable, nor how it compares with other expressions. It is your business to keep it yours, clearly and directly, to keep the channel open.’
Mijn ideaal voor Het Nieuwe Werken is dat mensen ook op de werkplek hun beperkingen van zich afschudden en zichzelf laten zien in al hun facetten. Een cultuur waar anderszijn, of misschien wel jezelf zijn, de norm is. Dat is misschien even wennen of zelfs een beetje eng, maar het maakt een kracht in mensen wakker waarvan een industrieel aangestuurde organisatie alleen maar kan dromen. Medewerkers worden vele malen creatiever, inventiever en productiever dan wanneer ze zichzelf blijven beschouwen als type A, Groen-Geel of Romanticus. Om nogmaals met Gonnie Been te spreken: dan wordt Het Nieuwe Werken ‘gewoon leven’. Je zou bijna zeggen: leven zoals leven bedoeld is.
woensdag, 7 september, 2011 at 9:59
Hoe kun je een mooier ideaal hebben. “Mijn ideaal voor Het Nieuwe Werken is dat mensen ook op de werkplek hun beperkingen van zich afschudden en zichzelf te laten zien in al hun facetten”
woensdag, 7 september, 2011 at 19:32
Bedankt voor je (snelle!) reactie en vooral goed te horen Joop, het is ook echt mijn hart gegrepen. Wanneer ik met mensen werk aan het helder krijgen van hun unieke inbreng en het vergroten van hun zichtbaarheid, gaan ze veel prettiger, constructiever en creatiever werken. Daar profiteert de organisatie natuurlijk ook van.
dinsdag, 18 oktober, 2011 at 8:33
Tja, “een cultuur waar anders zijn de norm is,” … Microsoft. Ik weet het niet.
Doel je hier op organisaties met dezelfde mensen die opeens “anders gaan zijn” of heb je het nu over een nieuw recruteringspolitiek waarin mensen worden aangenomen die anders zijn; en hoe weet je dat dan? Is daar een vragenlijst voor? Ook “anders” en “niet-anders” zijn abstracte categorieën of hokjes; HNW staat tegenover het hokje “Het Oude Werken”. Of bedoel je met anders-zijn “vrijheid”, net zoals artiesten en kunstenaars de ruimte hebben om vrij te zijn in wat ze willen bijdragen aan de samenleving? En hoe komt nu precies die cultuur tot stand: mensen mogen opeens anders zijn. Maar wie of wat waren zijn dan daarvoor?
Persoonlijkheidstesten worden inderdaad misbruikt voor allerlei doeleinden. Ze zijn m.i. uitgevonden door psychologen die nauwelijks begrijpen hoe organisaties functioneren. Er zijn wel andere testen waarvan ik overtuigd ben dat ze zowel voor HNW als voor HOW “werken”.