Het Nieuwe Werken in veel organisaties bij voorbaat ten dode opgeschreven
De oorzaak? Een verkeerde associatie in combinatie met te weinig kennis van zaken en uitvoering zonder draagvlak. Veel mensen in de hogere echelons die ik spreek denken bij HNW slechts aan tijd- en plaats onafhankelijk werken of nog erger: denken klaar te zijn met de invoering van HNW door alle leidinggevenden een iPad te geven.
Eerste Kamer vervangt gedrukte Kamerstukken door iPad
Zo was er gisteren een publicatie van de Eerste Kamer waarin stond te lezen dat alle Kamerleden voortaan de volledige informatiestroom van agenda’s, wetsvoorstellen, Kamercorrespondentie en andere vergaderstukken kunnen raadplegen én beheren. Klinkt goed, zeker als je leest dat dit project een terugverdientijd van minder dan een jaar kent en er bovendien heel veel bomen worden bespaard. Echter op basis van mijn ervaring met de invoering van ‘Slimmer Werken’, ‘Anders werken’, ‘Werken 2.0’, ‘HNW’en geef het beestje maar een naam, vraag ik me meteen af hoe dat precies gegaan is.
Wat was de (oorspronkelijke) aanleiding en vooral: hoe integraal is die uitgevoerd? Is er bijvoorbeeld rekening gehouden met de inpassing in de specifieke werkprocessen van de doelgroep, de benodigde gedragsverandering, de uitwisseling van informatie met andere applicaties, het thuisgebruik, verlies, hergebruik van informatie, beveiliging, opleidingen, et cetera?
Verkeerde associatie en te weinig kennis van zaken
Vorige week hoorde ik, niet voor de eerste keer, dat HNW in een organisatie was ingevoerd ‘… want alle managers hebben nu een iPad…’ En vandaag zei iemand, ook zeker niet voor de eerste keer, dat het hoger management van een bedrijf niet aan HNW wil omdat ze het niet ziet zitten dat ‘iedereen dan gaat zitten thuiswerken’. Kennelijk wordt deze blog niet (goed) gelezen. Wikipedia natuurlijk wel, maar misschien zit daar dan juist die ‘verkeerde associatie’: [HNW] is het plaats- en tijdonafhankelijk uitvoeren van kantoorwerkzaamheden…’
Hoe gaan en kunnen we zo onze (Europese) concurrentiepositie versterken door slimmer te werken? Misschien alleen besteed aan degenen die wel het licht hebben gezien en dus door nu al te plannen, over een paar jaar alle zeer schaarse, getalenteerde hoger opgeleiden naar zich toe trekken. Opvallend is dat deze organisaties wél de goede associaties maken en een bredere integrale aanpak met draagvlak nastreven.
‘Meer de juiste dingen doen in minder tijd met meer plezier en resultaat vanuit rust en balans’
Deze definitie van HNW, zoals ik heb uiteengezet in een eerdere blog, gaat meer uit van een integrale blik op ‘sociale innovatie’ en betreft ook bewustwording, intrinsieke motivatie, begeleide gedragsverandering, instrumenten, fysieke en virtuele ontmoetings- en werkplekken, de balans resultaat-/ mensgericht werken, de balans privé/ werk, samen de denkkracht versterken en rust en overzicht creëren. Dus geen etalageproject maar een top-down/ bottom-up aanpak, vanuit een gedragen visie met de ‘zegen’ van de top.
Een alternatieve aanpak betaald door het ESF mét draagvlak
Het Europees Sociaal Fonds is graag bereid de Europese concurrentiepositie te helpen versterken door mee te investeren in Sociale Innovatie. Waarom? Dat kan ik het best schetsen aan de hand van het rijtje aanleidingen uit het (goedgekeurde) HNW-plan van een van mijn klanten:
1. De omgeving verandert steeds sneller: invloed mondiale en Europese trends, nieuwe technologieën, culturele invloeden;
2. De veranderingen binnen de Nederlandse overheid;
3. De vergrijzing van het personeelsbestand;
4. Voorkeuren van (vooral jonge) werknemers veranderen: persoonlijke ontwikkeling, loopbaan, werk/privé;
5. De noodzakelijke bezuinigingen;
6. Wij zijn onderdeel van de samenleving;
7. Veranderende eisen en wensen van burgers en instellingen;
8. De digitale revolutie: creëren van nieuwe mogelijkheden met informatie- en communicatietechnologieën.
De aanpak die goedgekeurd is door het ESF, waardoor ze bijna 70 procent van het totaal budget voor hun rekening nemen bestaat in grote lijnen uit:
1. Visieontwikkeling en kaderstelling door het topmanagement
2. Knelpuntenanalyse en oplossingen bedenken bottom-up
Het krachtige van deze aanpak is dat het plan wordt gemaakt met alle stakeholders op basis van zogenaamde cocreatie sessies, waardoor er op een snelle manier draagvlak wordt gecreëerd. De mensen die het treft krijgen immers het vertrouwen om zelf mee te denken en voelen zich dus gehoord. Ook krijgen ze vertrouwen in de executiefase. Hierdoor ontstaan veel innovatievere pilotvoorstellen dan een kleine groep deskundigen in een achterkamer kan bedenken én wordt het bewustzijn en het draagvlak voor invoering vergroot. Gelukkig mag ik deze goedgekeurde aanpak in detail delen met anderen, dus wat dat betreft is Het Nieuwe Werken al ingevoerd bij deze organisatie!
vrijdag, 16 september, 2011 at 7:22
Jerre, helemaal met je eens. Om mij heen zie ik het aantal ‘instrumentele’ implementaties toenemen. Fundamenteel herdenken van je werkwijze is veel effectiever maar ook veel ingrijpender natuurlijk. Gelukkig is er hoop: veel bedrijven komen tot inkeer nadat ze vrijwel alles fout hebben gedaan ;).
Het gaat vaak ook niet om geld en dus zal subsidie alleen niet helpen. ESF subsidies aanvragen is bovendien een bewerkelijk gebeuren van wege de bureaucratische rompslomp die de afwikkeling met zich meebrengt. Veel van mijn klanten beginnen er niet aan.
zondag, 18 september, 2011 at 17:24
Hoi Jos,
Ik merk dat het fundamenteel herdenken beter gaat als je alle stakeholders daarbij betrekt. Te beginnen met de top om kaders te zetten. Als je nu nog met alle berichtgeving van de laatste tijd denkt:”het zal mijn tijd wel duren” kan je als bestuurder beter een stapje opzij zetten. Er wordt nog vaak in termen van ‘cost contaiment’ gedacht en niet: “Hoe kunnen we met dezelfde bezetting meer werk doen” of “Hoe kunnen we dit werk met minder werk doen”. Met HNW kan je m.i. kosten besparen en tegelijkertijd je organisatie sterker maken voor de toekomst.
Het menselijk kapitaal is in veel organisaties immers nog fors onderbenut. Dat heeft vaak te maken met het mensbeeld van de bestuurders. Dat zie ik overal. Zelfs op landelijk niveau afstappen van het beeld dat wij stemvee en belastingbetalers zijn, kost heel veel moeite. Ik zie enorm veel energie, ideeën en motivatie ontstaan met de sessies die wij organiseren om iedereen te ‘horen’ en mee te laten denken. Als daar serieus mee wordt omgedaan door de top kan je een verandering sneller doormaken dan andere organisaties en daarmee een voorsprong nemen.
We moeten kennelijk leren dat we veel van elkaar kunnen leren. Het gebeurd gelukkig wel steeds meer. Internet speelt daarin een steeds belangrijker rol als medium voor bijvoorbeeld crowd sourcing en on-line samenwerking. Een ESF subsidie aanvragen is inderdaad niet zo gedaan maar met hulp van anderen die het al succesvol hebben gedaan wordt het een stuk makkelijker als je maar wilt delen. Zoals een klant van mij onder zijn signature heeft staan: “Who shares wins”.
Jerre.
vrijdag, 28 oktober, 2011 at 11:15
Nog even Dilbert over work/life balance (met dank aan @sandrakruijt) : http://dilbert.com/strips/2011-03-23 😉