HNW, bijna net zo spannend als een nieuw leven

Sinds kort hebben we er in de familie een nieuw leven bij: een nichtje. Als je eigen kinderen alweer wat groter zijn, vergeet je vaak hoe klein en hulpeloos een baby bij de geboorte is. En wat er allemaal met je leven gebeurt als dat nieuwe leven er eenmaal is. Eén ding staat vast: niets is meer als voorheen. En de verandering is ook blijvend.

Toen ik tijdens het kraambezoek zo eens naar de uitgebreide familie keek, viel me op dat ook zo’n verandering, net als veranderingen in het zakelijke leven, gepaard gaat met veranderstress. Het valt ook niet mee, wennen aan onderbroken nachten, het gepriegel met een piepklein luiertje, zo’n heel nieuw persoon leren kennen en erachter zien te komen wat werkt, en wat niet.

Het ideale plaatje

Bij veranderingen in organisaties is het eigenlijk net zo. Je maakt van tevoren een beeld van hoe de wereld eruit zal zien na de verandering en hebt daar veelal een ideaalbeeld bij. Hoe het in werkelijkheid zal zijn, weet je pas wanneer het eenmaal zover is. En meestal ziet de wereld er dan toch net weer anders uit dan je, in welk scenario ook, had bedacht.

Natuurlijk is de grote lijn wel te voorspellen. En daar maken veranderorganisaties dan ook dankbaar gebruik van. Om je te helpen en je te adviseren over wat je zoal kunt verwachten voor, tijdens en na de invoering van een nieuwe manier van werken. En je kunt je, ook weer net als bij het krijgen van kinderen, op alle mogelijke manieren voorbereiden. Door het lezen van boeken, het volgen van cursussen en het praten met andere ouders. Toch weet je pas echt wat het is wanneer je het zelf ondergaat.

Twijfels alom

En net als bij nieuwbakken ouders, zal de moed menig HR-manager weleens in de schoenen zijn gezonken. Hoe goed voorbereid je de organisatie en de medewerkers ook denkt te hebben, er komt vast een moment waarop je denkt: waar zijn we in hemelsnaam aan begonnen? En waarom ook al weer eigenlijk? En: hoe gaan we hier ooit aan wennen?

Gelukkig is elke emotie van tijdelijke aard. Dus ja, ook dat gevoel van onbehagen na het inslaan van een nieuwe weg gaat weer voorbij. De drang om om te draaien en terug te gaan naar het oude bekende zal je vast weleens bekruipen, maar terug naar hoe het was, is uiteindelijk geen oplossing en in veel gevallen echt niet mogelijk. Met de blik naar voren gericht spreek je elkaar moed in en zoek je waar mogelijk hulp. En dan, voor je het weet, ben je gewend aan de nieuwe situatie. Hoe lang dat duurt, verschilt natuurlijk van bedrijf tot bedrijf en persoon tot persoon.

Zucht van verlichting

In het geval van kinderen duurt dat inderdaad wel even. Tegen de tijd dat de jongste naar de basisschool gaat en wat zelfstandiger is, slaakt menig ouder een zucht van verlichting en denkt: het ergste hebben we achter de rug! (Maar was dat maar waar…)