Volgens Jerre Lubberts is in veel organisaties Het Nieuwe Werken bij voorbaat ten dode opgeschreven. Waarom? Eenvoudig: door de hantering van een veel te simplistische en verouderde definitie van de term Het Nieuwe Werken. Het kan ook anders. Met als leidraad: Meer de juiste dingen doen in minder tijd met meer plezier en resultaat vanuit rust en balans.

Tien onvermijdelijke conclusies trekt Mr. Victor de Pous op basis van de nieuwe manieren van werken die zich in de afgelopen decennia hebben voorgedaan. Van schaarste aan domeinkennis en praktische ervaring tot onderbelichting van de netwerksamenleving en cloud computing als motor.

Niet iedereen heeft al door dat achter de schermen de organisaties die aan strategisch (personeels)beleid doen, nu een grote voorsprong aan het nemen zijn. En hoewel de Nieuwe Medewerker actief op zoek gaat naar deze mensgerichte organisaties, is de strijd nog niet zo makkelijk gewonnen, stelt Jerre Lubberts

Guus Janssen blikt vooruit op het komende decennium waarin de arbeidsverhoudingen sterk zullen veranderen, waardoor ook de rol van HR aan verandering onderhevig is. De potentie van HR ligt in de kennis van het bedrijf als totaal en de processen, en in de kennis van het potentieel van de medewerkers.

Nu Het Nieuwe Werken zo veel positieve aandacht heeft gekregen dat het zich als een olievlek verspreidt, groeit eindelijk ook het verzet, stelt Roos Wouters, voorzitter van de Stichting Het Nieuwe Werken Werkt!

‘Gaan werknemers door Het Nieuwe Werken meer of minder uren maken?’ was de afgelopen week de vraag van de poll op Het Nieuwe Werken Blog. 66 procent van de respondenten denkt dat er meer uren gemaakt zullen worden. Zij werken al nieuw en dus harder – en wellicht zelfs te hard.

Het Nieuwe Werken: minder vierkante meters, productievere medewerkers, minder reiskosten. Je zou er enthousiast van worden als manager. Er is dan ook veel te winnen bij tijd- en plaatsonafhankelijk werken. Mits er de bereidheid is naar de keerzijde te kijken en ook die te omarmen.

HNW levert soms arbeidsrechtelijke problemen op. Arbeidsrechtadvocaat Alain Camonier onderbouwt dit met een drietal cases uit zijn eigen praktijk. Ook vertelt hij hoe je als werkgever deze problemen kunt voorkomen.

Het werk van een kenniswerker is nooit af, stelt Paul Ruijgrok. Denk maar eens terug aan de laatste keer dat je een beleidsnotitie, adviesrapport, offerte of ontwerp schreef. Het moment waarop jij besloot dat het document klaar was, zal in veel gevallen van buitenaf bepaald zijn, bijvoorbeeld door een vooraf opgelegde deadline. De oplossing? Een manager die als klankbord fungeert.

Iedere blog of krant besteedt aandacht aan Het Nieuwe Werken. Auteurs schermen met gepercipieerde of daadwerkelijke voor- en nadelen. Maar vaak zijn deze gebaseerd op aannames, stelt Mark Leenaerts. Hij komt met een onderbouwing.

Het Nieuwe Werken staat onder andere voor flexibele werkplekken en werkprocessen, stelt Aart Bos. Zelf spreekt hij liever over een Nieuwe Kijk op Werken, omdat de Nieuwe Werken-hype overgaat, maar het feitelijk gaat over een nieuwe visie op de organisatieontwikkeling.

Londen is een van de modernste zakensteden van Europa en de wereld. Toch is het voor journaliste Caroline van Soelen moeilijk om er voorbeelden van Het Nieuwe Werken te vinden.

In een serie blogs ontraadselt Hans Doorenspleet Het Nieuwe Werken aan de hand van begrippen, aannames én oplossingen, die worden gekoppeld aan Nieuwe manieren van Werken.

Kinderen met dyslexie denken anders dan gewone kinderen. Ze zijn goed in het zien van het totaalplaatje en kunnen als geen ander zaken vereenvoudigen. Een groep met veel potentie, echter hoe haal je die eruit?

Sinds de opkomst van Het Nieuwe Werken worstelen leidinggevenden met het dilemma dat hoort bij Het Nieuwe Werken paradigma: het dilemma van controle en vertrouwen. De theorie over situationeel leiderschap van Blanchard biedt hier handvatten.

Het is niet het gedrag wat een leider authentiek of niet-authentiek maakt, maar het feit dat hij zijn gedrag baseert op zijn eigen waarden, perspectieven, kennis, en vaardigheden, en die van de anderen waarmee ze werken.

Het Nieuwe Werken is oud. We hebben het in de kern over een organisatieontwikkeling die alleen zal slagen als we het aandurven alles tegen het licht te houden en ter discussie te stellen. Meer van hetzelfde leidt tot steeds minder toegevoegde waarde.

Tijd en plaats onafhankelijk werken is mooi. Het is goed voor het milieu, vermindert de huisvestingskosten en sommigen beweren zelfs dat het de productiviteit stimuleert. Wordt het niet eens tijd om die utopie te ontmaskeren?