Radicale omslag van tekort aan banen naar tekort aan mensen
Ervaart u ook het dilemma als het gaat om het klaarmaken van uw organisatie voor de toekomst? Met het oog op de toekomstige vergrijzing wilt u investeren in mensen, maar met het huidige economische klimaat kunt u geen kant op. Hoe kunnen we de korte termijn overbruggen en toch investeren in de toekomst?
“Vanaf 2014 is blijvende krapte op de arbeidsmarkt definitief het dominante beeld.”
Dat schrijft Bernard Wientjes (voorzitter van VNO-NCW), in Het Financieele Dagblad van 12 januari. Door dubbele vergrijzing – steeds meer ouderen die steeds ouder worden – en dubbele ontgroening – vrouwen krijgen steeds minder kinderen op steeds latere leeftijd. Wientjes is niet de enige met dit toekomstbeeld. Schaarste aan mensen lijkt de toekomst te zijn, maar op dit moment ervaren we juist schaarste aan werk door het huidige economische klimaat.
Oplossingsrichtingen
We kunnen nu anticiperen op deze toekomstige situatie. Piet Hein Donner (Minister van SZW) geeft in hetzelfde uitgave van het FD enkele oplossingsrichtingen:
- Verhogen van de arbeidsparticipatie
- Flexibeler werken
- Betere integratie van de situatie zakelijk en privé
- Betere kennisdeling
- Betere werkprocessen
Allemaal veel genoemde doelstellingen die ook genoemd worden in “Het Nieuwe Werken” en “Vernieuwing in Werk”.
Gigantisch dilemma
De situatie van vandaag is echter anders. Momenteel ervaren we geen schaarste aan mensen maar juist schaarste in het aanbod van werk. Bedrijven, ook in het MKB, zijn genoodzaakt mensen te laten gaan omdat er te weinig te doen is en het dus niet op te brengen is. Het kost te veel geld om mensen niets te laten doen. We zijn genoodzaakt de mensen die we in de toekomst zo hard nodig hebben te laten gaan. We maken dus een tegengestelde beweging als, die we met het oog op de toekomst, zouden willen maken.
Aan de ene kant moeten we onze organisaties verbeteren en projecten opstarten die medewerkers de potentie geeft efficiënter en productiever te laten zijn, kosten te besparen, etc. Klaar voor de toekomst, want het gaat gebeuren! Maar deze projecten kosten allereerst geld: de kosten gaan voor de baten uit. Daarbij is op de korte termijn niet voldoende zicht op deze beloofde baten, sterker nog, veel bedrijven vooral in het MKB zitten met ‘samengeknepen billen’. We willen wel, maar we kunnen niet.
Financiering
Hoe overbruggen we deze korte termijn? Hoe zorgen we ervoor dat (MKB) bedrijven toch dergelijke productiviteitsprojecten kunnen opstarten en voorbereid zijn op de toekomst? Gezonde bedrijven hebben het steuntje in de rug nodig om deze stap te kunnen maken. Via MKB subsidie, zonder lange procedures of onhaalbare criteria, wellicht speciaal bedoeld voor deze uitdaging: “vergrijzingsubsidie” (of welke naam ook), kan een oplossing zijn.
Toevallig ook in deze editie van het FD, op de voorpagina, zegt oud-bankier Wilco Jiskoot die samen met enkele andere bank coryfeeën een oude investment bank nieuw leven in gaat blazen: “Een heleboel ondernemers zijn bang om hun financiële positie aan de orde te stellen bij hun bank in deze tijden van kapitaalschaarste. Banken denken te snel alleen aan het beperken van mogelijke verliezen.” Gewone bedrijfsfinanciering is vandaag de dag een lastig verhaal. Jiskoot en de zijnen komen met een oplossing door de herstart van de bank. Of dit voor de korte termijn en op deze schaal voldoende oplossing zal bieden, valt te bezien.
Laden ...
vrijdag, 22 januari, 2010 at 7:07
Hai Laura, je slaat de spijker op zijn kop. Ik zie bij de organisatie waar ik aan een project werk ook een aanzienlijke bezuinigingsoperatie aankomen, terwijl het aannemelijk is dat er over een aantal jaar flinke behoefte is aan gekwalificeerd personeel. De visie op lange termijn en de waan van de dag bijten elkaar flink.
vrijdag, 22 januari, 2010 at 8:37
Kan je met de Factor 4 Index de “quick wins” voor organisaties in beeld krijgen, zodat je toch kan beginnen met de eerste kleine projecten, die snel wat opleveren?
vrijdag, 22 januari, 2010 at 8:49
@laura Eens. Ik adviseer organisaties om direct financieel armslag te creeeren door hun ICT uitgaven te beperken tot maximaal 3% van de omzet. Inclusief alles. In de zakelijke dienstverlening betekent dit een halvering van hun huidige ICT-kostenniveau. Dit kan eenvoudig door het uitbezuinigen van lokale infrastructuur. Microsoft, IBM en Google hebben uitstekende oplossingen om alle functionaliteit via het internet te betrekken. Met lage, flexibele en maandelijkse kosten. Zonder overbodige hardware, licenties, projecten en mannetjes. Met functionaliteit bovendien waarmee Het Nieuwe Werken binnen handbereik komt. Het vrijgevallen budget kan alternatief worden aangewend: bijvoorbeeld door in (behoud van) mensen te investeren.
vrijdag, 22 januari, 2010 at 8:57
Laura schets het dilemma dat we nu medewerkers teveel hebben en straks tekort.
En als je straks tekort wilt voorkomen moet je nu investeren in bijv HNW.
Zijn dat niet 2 verschillende dimensies? nu dealen met teveel mensen voor minder werk = vandaagdedag managen. En ‘over 4 -5 jaar tekort aan mensen voorkomen” is visionair leidinggeven.
En het bruggetje naar deheer Jiskoot is dan wel frappant: was hij niet bestuurder bij AAB. De bank die (bijna) tenonder ging aan slechte visie en ook slecht managen. Die dus de korte en lange termijn doelen door elkaar haalde?
vrijdag, 22 januari, 2010 at 10:56
Aantal werklozen door de crisis: honderdduizenden. Uitstroom door vergrijzing: tienduizenden per jaar. Paul de Beer voorspelt juist een verergering van de crisis, omdat het tientallen jaren duurt voordat we de enorme verliezen hebben terugverdiend. http://bit.ly/23NGLO Én vergrijzing betekent ook: minder consumptie. Want ouderen besteden minder. De economie zou best wel eens kunnen krimpen. Voorspelde crises komen nooit uit. Millenniumbug, Mexicaanse Griep. Een echte crisis zie je nooit aankomen. Lees Black Swan maar eens.
vrijdag, 22 januari, 2010 at 14:32
Laura, wat een interessante visie! Kun je mij wat meer informatie sturen over de voordelen die het Nieuwe Werken mijn bedrijf kan bieden? Hoe werkt het dan precies?
zaterdag, 23 januari, 2010 at 9:34
Heel goed betoog! Indrukwekkend!
maandag, 25 januari, 2010 at 12:59
Herkenbaar beeld wat je schetst; huidige tendens om mensen te laten gaan terwijl er in de toekomst vraag gaat zijn naar diezelfde mensen. Ik zat ook na te denken hoe je deze periode slim kunt overbruggen en in welke hoek we de oplossing moeten zoeken. Managen is prioriteiten stellen en keuzes maken volgens mij. Leiderschap daarentegen, is leren anticiperen en risico durven nemen. Wie durft?
dinsdag, 26 januari, 2010 at 9:56
Vraagkant. Trendmatig zal het aantal “banen” (en klussen voor zzp-ers) dalen en de aard ervan veranderen “tenzij”. We verliezen veel werkgelegenheid door export van banen, automatisering enz.
Aanbodkant. Eens met de daling, maar het venijn zit nog veel meer in de fit met de veranderende vraagkant.
Ik zie veel in de Franse aanpak waar ze de gelden voor recessiebestrijding sterk inzetten op innovatie en alternatieve energie: twee vliegen in een klap: nieuwe sectoren en nieuwe “banen.” Kritische kanttekening: de energie die men hier stopt in bezuinigen zou ik deels liever in het zoeken naar kansen om te verdienen stoppen. Je kunt nooit meer bezuinigen dan je hebt, maar wel meer verdienen dan je hebt.
zondag, 23 januari, 2011 at 19:02
lekkerding