Recht op flexibel werken?

Door Ronald van Lieshout van Rijksvastgoedbedrijf - 15 december 2017
Reacties gesloten

Ik las eens een artikel over de plannen om medewerkers de mogelijkheid te geven om de werkweek flexibeler in te richten, tenminste als het aan de Tweede Kamerleden Eddy van Hijum (CDA) en Linda Voortman (GroenLinks) ligt. Middels een wetsvoorstel in meer CAO’s afspraken vastleggen over flexibel werken met als doel om door een cultuuromslag, flexibel werken beter bespreekbaar te maken. Kijkend naar mijn eigen manier van werken, ondersteun ik deze plannen in eerste instantie uiteraard. Het biedt de mogelijkheid een goede balans te zoeken en te vinden tussen werk en privé.

Denk ik er langer over na, dan begint er toch een klein beetje iets te knagen. Wordt flexibel werken, of wellicht anders gezegd, Het Nieuwe Werken (HNW) hierdoor beter bespreekbaar? Een feit blijft toch dat flexibel werken beïnvloed wordt door onder andere de aard van de werkzaamheden van de medewerker. Niet elke functie leent zich er voor. Moet het meer flexibel kunnen werken dan toch een aanpassing krijgen in een CAO of moet het maatwerk zijn en blijven tussen een leidinggevende en de medewerker?

Waar bij mij de schoen wringt, is dat ik vind dat flexibel werken geen recht is, maar een dienst vanuit de werkgever. Ik zeg niet dat je bij voorbaat geen recht hierop hebt hebt op werken conform, maar je moet wel laten zien dat je het kunt en dat het werkt voor beide partijen. Juist hierdoor kan het als een olievlek werken binnen de organisatie en een goed voorbeeld geven voor anderen. Communicatie hierover is van belang via bijvoorbeeld het eigen intranet, een Yammer-groep, social media of ‘mond tot mond reclame’. Een cultuuromslag kan hierdoor gaan ontstaan. Meer nog dan een aanpassing in een CAO. De cultuur wordt immers gemaakt en aangepast door de werknemers, niet door regels in een boekwerk.

Dus mijn gevoel is dubbel. Als wordt gezegd dat het flexibel werken meer afspraken moet krijgen in de CAO’s dan ondersteun ik dat. Flexibel werken vereist ook duidelijke afspraken. Maar om daarmee de cultuuromslag te krijgen en het beter bespreekbaar te maken, dan zeg ik, daar zijn andere (betere) manieren voor en laat het flexibel werken maatwerk zijn tussen de leidinggevende en de medewerker en evalueer het elk jaar.

Maar wie ben ik? Uiteindelijk gaat het er om dat het flexibel werken wel of niet werkt. En hoe dat ingeregeld moet worden, is voor elke organisatie of bedrijf anders, ofwel…maatwerk.

Lees meer blogs van Ronald op zijn eigen blog. 

Deel dit artikel met anderen
Ronald van Lieshout - Adviseur Planning & Control
Mijn naam is Ronald van Lieshout. Ik ben werkzaam bij het Rijksvastgoedbedrijf, een agentschap van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Ik verdeel mijn werkweken over de locaties Den Haag of Tilburg en ik woon in Eindhoven, waar ik ook gebruik maak van een flexwerkplek indien dit nodig is. Als een soort van "vliegende keep" ging ik enkele jaren geleden geregeld naar andere locaties om daar problemen op te lossen. Dit reizen is inmiddels structureel en ik heb een manier gevonden om hierin te balanceren tussen ‘privé en werk’. Van de werkgever krijg ik ruimte om mijn werk zo in te richten dat het past. Je moet het natuurlijk wel zelf oppakken. Het Tijd, Plaats, Apparaatonafhankelijk Werken (TPAW), ofwel het vroegere "Het Nieuwe Werken" heeft mij hierin geholpen en daar schrijf ik graag over in mijn blogs.
Wat zijn uw gedachten over dit onderwerp? Deel ze hieronder met andere lezers!
De reacties zijn gesloten