Boekrecensie: Easycratie. De toekomst van werken en organiseren

Het boek Easycratie. De toekomst van werken en organiseren van Martijn Aslander en Erwin Witteveen (hier aan het woord) is uit. Het boek leest vlot en geeft met vaart een beeld van de informatie- en netwerksamenleving, die andere eisen stelt aan werken en organiseren. Bureaucratie waar nodig, bijvoorbeeld controle op voeding, en verder zo easy mogelijk samenwerken met goede mensen, waarde toevoegen en de tools die in deze tijd beschikbaar zijn gebruiken. Het mooie van easycratie is dat je niet hoeft te wachten op een nieuw mission statement of totdat de projectgroep zijn rapport af heeft. Nee, easycratie is individueel, bottom up en per direct in te voeren. Easycratie is wat ons betreft een inspirerend boek.

Inderdaad, een “boek”. In deze digitale tijd een papieren boek. Maar de auteurs passen hun eigen adviezen toe. Ze hebben ook een e-boek en binnenkort de gratis downloadversie van het boek. Want gratis een boek weggeven, is easycratisch. Verdien niet (alleen) aan de verkoop, maar geef het boek weg, maak mensen enthousiast en er gebeuren gunstige dingen. Easycratie is soms praktisch en klein en soms juist paradoxaal en vooruitstrevend …

Easycratie is een zeer leesbaar boek dat aangeeft hoe je met de middelen die deze tijd biedt meer impact kunt hebben. Dat is voor een deel door handiger te organiseren en je minder door conventies te laten hinderen, dan de klassieke kantoorwerker in een grote organisatie doet. Maar Easycratie is vooral nadenken over wat de essentie is van wat je doet. Hoe voeg je waarde toe? Hervindt wat er eigenlijk écht toe doet.

Easycratie samengevat:

Of men het nu wil of niet, organisaties worden steeds minder top-down aanstuurbaar. We moeten leren omgaan met nieuwe wetten en mogelijkheden. Daarvoor biedt easycratie de oplossing. Easycratie gaat dwars door bestaande organisatiestructuren heen. Maar easycratie is geen anarchie, geen politiek pamflet. Het is een manier van werken. Voor zowel individuen als voor organisaties, inclusief de traditionele manager

In de inleiding wordt een aantal aspecten van de tijd waarin we leven geschetst:

• zwermen in plaats van de klassieke hierarchie
• toegang tot enorme hoeveelheden kennis en afnemende schaarste
• toenemend belang van andere vormen van waardering, dan de klassieke ruilverhouding. Zoals goodwill (Whuffie) die maakt dat jouw netwerk je wil helpen of waardebepaling achteraf waarbij er niet vooraf getouwtrekt wordt over tarief maar na de prestatie een waardering overeengekomen wordt

Dat is niet nieuw of anders dan wat veel auteurs ons tonen. Wat echt anders is, is de nadruk volledig ligt op individuele verantwoordelijkheid. Voor een easycratische aanpak is alleen nodig dat je zelf besluit dat je zo werkt. Er is geen aanpassing van de missie en visie van de organisatie voor nodig. Sterker nog: dat lukt toch niet. Daarmee blijft het boek weg bij de impasse, waarin veel visionairs blijven steken: de verzuchting dat top down niet werkt. Zeur niet dat de top je visie niet deelt of snel genoeg overneemt, maar zoek zelf naar kleine stappen die je kunt zetten. Zoek naar work arounds, win-winoplossingen. Dat laatste appèl is de rode draad in het boek.

Een mooie omkering vind je ook in het hoofdstuk De easycratische bibliotheek. Boeken die de auteurs geïnspireerd hebben krijgen alle aandacht in het boek in plaats van voetnoten en een summiere vermelding in een literatuurlijst achterin het boek. De reuzen op wiens schouders de auteurs staan, zijn onder andere Seth Godin, Kevin Kelly, Tara Hunt en Jeremy Rifkin.
De auteurs worden met een aantal boeken gepresenteerd en kort samengevat. Later in het boek wordt die centrale idee als oplossing aangedragen. Zo kun je bijvoorbeeld lezen dat whuffie gecombineerd met 1,000true fans in een bepaalde casus de oplossing is.

De hoofdstukken zijn letterlijk en figuurlijk geïllustreerd. Letterlijk op een mooie wijze door Danja Schaap en figuurlijk met een veelheid aan voorbeelden uit de alledaagse werkelijkheid. In voorbeelden stuit iemand op blokkades en bureaucratie. De easycraat weet op een constructieve en creatieve manier toch zijn zin te krijgen, door een aantal gelijkgestemden op de been te krijgen. Of door als werknemer gewoon eens uit eigen zak een tientje uit te geven – casus prullenbak 😉

De easycratie als officiële leer bestaat niet, want er is geen stelsel of model dat in zoveel stappen ingevoerd kan worden. En dat is ook meteen het voordeel: de aanstekelijke verteltrant van de schrijvers en de aanzetten om op een eigenzinnige manier van waarde toe te voegen zal individuen inspireren tot veranderingen.

Het boek is o.a. te koop bij management boek.

– Deze review is een samenwerking van Miranda de Vogel (e-marketeer) en Arjan Broere –