Stilstand achteruitgang? Het is juist inspirerend!

Van nietsdoen moest ik jarenlang niets weten, want: ‘Ledigheid is des duivels oorkussen’. Oftewel: met luie mensen loopt het niet goed af. Dus was ik altijd lekker druk en dat kwam goed van pas bij Het Nieuwe Werken.

Mijn eerste BlackBerry voelde als een tweede baas, in de vorm van een rood lampje. Als het ’s avonds begon te knipperen, reageerde ik uiteraard direct. De volgende ochtend was het eerste wat ik deed weer die BlackBerry checken. Had ik iets gemist en moest ik daar voor de werkdag (of überhaupt de dag) was begonnen op reageren? In mijn hoofd leefde het idee dat iedereen verwacht dat je je mailtjes 24/7 bijhoudt. Het gaf me vooral stress en zeker geen voldoening.

Al snel kwam ik erachter dat ik niet effectiever werd van dit gedrag. En ook niet productiever. Ik ontdekte hoe het rode lampje uit kon (een verademing) en buiten werktijd durfde ik zelfs regelmatig mijn e-mail uit te zetten. Al was er altijd dat stemmetje in mijn achterhoofd dat zei dat ik van alles zou missen.

Tijd opeisen

Bovenstaande is slechts een voorbeeld hoe het voor mij werkte, maar het is niets nieuws dat heel velen door HNW vaker met hun werk dan met hun privéleven bezig zijn. In het e-book Flexdenken van kunstconsultant Astrid Willems las ik: ‘Ik kom veel mensen tegen die ernaar verlangen meer grip te hebben op hun tijd (…) Tijd is er namelijk in overvloed. De kunst zit hem in het opeisen ervan.’ Dus: er is altijd nog wel iets te doen, maar de keuze hoe je je tijd invult, heb je toch grotendeels zelf in handen. Ook bij Het Nieuwe Werken.

Zoals kunstenaars dat doen

Nietsdoen ben ik steeds meer gaan waarderen. Het blijkt nog wel een uitdaging het in te passen in mijn dagelijkse bezigheden, juist doordat we 24/7 aan het werk kunnen zijn. Terwijl juist nietsdoen je nu juist vaak nieuwe ideeën oplevert.

Momenteel volg ik The Artist’s Way, een boek van Julia Cameron. In twaalf weken leer je hoe je in contact komt met je creatieve zelf. Naast dagelijks drie pagina’s schrijven (maakt niet uit wat, als je maar schrijft) om ideeën in je hoofd ruimte te geven, schrijft Julia een wekelijks uitje voor. Een museumbezoek, een uurtje naar de eendjes, als jij het maar inspirerend vindt.

Bij mijn laatste werkgever hing een inspirerende tekst aan de muur van modeontwerper Paul Smith: ‘You can find inspiration in everything, if not: look again’. En echt waar, alles om je heen kan inspiratie bieden. Zie je het niet direct? Blijf kijken en het komt vanzelf. Moeilijk? Besef dat juist stilstaan en je oordeel loslaten vaak andere inzichten brengt.

Wandelen en stilstaan

Eenvoudiger is het een omgeving op te zoeken die je inspireert, en dat is blijkbaar vaak een plek waar niet zo gek veel gebeurt. Zoals Ameland, een goede plek voor rustzoekers. Ameland begin februari, is verre van bruisend en veel te doen is er zeker niet. En dat is heerlijk! Het begint al op de boot, waar het gevoel van vrijheid begint. Eenmaal aan de overkant, voel je hoe anders een Waddeneiland is, de tijd lijkt er te hebben stilgestaan.

Wandelen is op Ameland dan ook dé activiteit bij uitstek. De duinen en de veelal verlaten stranden brengen je dichter bij jezelf. Door stil te staan en goed te kijken, werkt het landschap in op je gemoed. Dan begint het te borrelen, te bruisen en te kriebelen. Zo’n rustige omgeving in combinatie met de lichamelijke arbeid brengen je ineens enorm veel inspiratie. Mijn ‘uitje in opdracht’ van deze week.

Inmiddels weet ik dan ook inspiratie niet ontstaat door harder te werken. Echte vooruitgang komt juist voort uit even stilstaan. Geldt dat ook voor u?