Als werkende moeder ben ik bepaald geen uitzondering met mijn 24 uur contract. Wat wél uniek is aan mijn situatie, is de manier waarop ik die parttime uren invul. Veel werkende ouders moeten zich in allerlei bochten wringen om werk en gezin vlekkeloos te combineren, maar bij mij gaat dat heel flexibel. Dat komt doordat ik grotendeels zelf bepaal waar en wanneer ik werk.

Wat leven we toch in een fantastische tijd. Globalisering brengt mensen overal ter wereld dichter bij elkaar, maakt oplossingen voor iedereen beschikbaar, mede dankzij de allesomvattende digitalisering. Ik voel me alsof ik elke dag weer bovenop een golf van vooruitgang zit, met een zee aan nieuwe uitdagingen en kansen voor me. In een stevige zeilboot met een team mede-enthousiastelingen beklimmen we die golf dagelijks. And I love it!

We leven in een digitale wereld. Op onze laptops, in the cloud, onze servers en harde schijven staan onze inspiratiebronnen. Tegenwoordig krijgen we per dag evenveel informatie te verwerken als we honderd jaar geleden in ons hele leven te verwerken kregen. Het gat wat er aan beschikbare informatie is en wat we als mensen kunnen verwerken wordt alleen maar groter, omdat onze hersens zich niet zo snel ontwikkelen dat ze de groei van de hoeveelheid informatie kunnen bijbenen.

Privacy betekent volgens de dikke Van Dale de mogelijkheid om in de eigen omgeving helemaal jezelf te zijn. Dat was tot pakweg twintig jaar geleden geen probleem. Anno 2015 is privacy vrijwel onmogelijk geworden. Let wel: vrijwel, er is dus nog wel wat aan te doen!

We leven en werken in een informatiemaatschappij en we hebben informatie nodig om ons werk goed te kunnen doen. Het is dan ook logisch dat we veel informatie verzamelen waardoor we ook veel online zijn waar al die informatie te vinden is. Hoe meer je online op verschillende plekken werkt hoe groter de kans is dat je ook heel veel online bestanden opzoekt en opslaat.

Wanneer je als organisatie alleen flexplekken invoert en slechts beperkt investeert in het trainen en opleiden van medewerkers en ICT, moet je niet gek opkijken als Het Nieuwe Werken niet slaagt. De onderzoeken die zouden aantonen dat HNW niet werkt, moeten volgens Albert Roelofswaard dan ook verder kijken dan nu het geval is. Appels kun je niet met peren vergelijken.

Half op de oude (papieren) manier werken en half op de nieuwe (digitale) werkt niet efficiënt en is vragen om problemen. Werkzaamheden zijn onoverzichtelijker, waardoor de kans op fouten groter is, zaken dubbel gebeuren of werkzaamheden langer duren. En dat maakt organisaties niet bepaald efficiënter, stelt Annemiek Tigchelaar. Maar hoe kan het dat organisaties nog steeds zo werken? En vooral: wat is de oplossing? Een viertal tips.

‘Ja natuurlijk’, antwoordt zeker 80 procent van degenen die wordt gevraagd of zijn organisatie nog met papier werkt. En hoewel het belang van het afschaffen van al dat papiergebruik eenieder duidelijk is, lijkt dit alleen mogelijk te zijn bij ánderen. Papier is daarmee vijand nummer één van Het Nieuwe Werken, stelt Loek van den Broek. Hoog tijd om daar wat aan te doen. En hij weet wel hoe.

Al die marketingactiviteiten maakten de Week van Het Nieuwe Werken verwarrend, vindt Sjoerd Gerritsen. Er werd meer aandacht besteed aan het aan mensen trekken en ze vermaken dan aan informeren over de mogelijkheden van Het Nieuwe Werken. En dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest? Terwijl er in de praktijk maar drie zaken nodig zijn om met HNW te starten.