Roos Wouters en Annelies Rulkens-Zielman vroegen elkaar waarom mensen, die toch vaak een aanzienlijk deel van hun leven besteden aan het vergaren van inkomen, zo weinig tijd en aandacht besteden aan de vraag hoe we dat het beste kunnen (blijven) doen? Waarom blijven we vaak niet openlijk met elkaar in gesprek over de vraag wat we als individu en als team nodig hebben om ons doel zo goed mogelijk te bereiken. Deel 1 van een briefwisseling.

Slimmer werken, in Nederland beter bekend onder Het Nieuwe Werken (HNW), vergt meer dan een snelle internetverbinding en een laptop, tablet of smartphone. Om succesvol in te springen op de voordelen van werken op afstand, torent er één belangrijke voorwaarde bovenuit: heb vertrouwen.

Minister Asscher (Sociale Zaken) heeft vandaag de Werkstressweek geopend. Voor veel medewerkers is het aan de orde van de dag: 12 procent kampt met burn-out verschijnselen en ruim 40 procent noemt het werk mentaal belastend. Het Nieuwe Werken moest hier verlichting brengen, maar thuiswerkers blijken juist meer uren te maken dan hun collega’s op kantoor. Maatregelen om de werkdruk te verlichten zijn dus noodzaak.

Arko van Brakel is algemeen directeur van de Baak, het opleidings- en kennisinstituut op het gebied van leiderschap en ondernemerschap en gelieerd aan VNO-NCW. Hij werd al snel een succesvol ondernemer. Juist daardoor kreeg hij al vroeg in zijn carrière te maken met een burn-out.

In veel projecten rond Het Nieuwe Werken gaat het uiteindelijk fout. Resultaten worden niet behaald, productiviteit stijgt niet, de dienstverlening gaat soms achteruit en van de samenhang in de organisaties is vaak weinig meer over. Vaak blijkt dat de betrokkenheid van de medewerkers een probleem is.

Werkdruk is niet voor iedereen hetzelfde. Waar de een fluitend nog een taak oppakt, heeft een ander moeite met de alsmaar groeiende stapel werk. Wat te doen als werkdruk je te veel dreigt te worden?…

Het ideaal van menig ambitieus persoon? Manager zijn! Ben je manager dan heb je het namelijk gemaakt en dat beeld creëren we maar wat graag. Dat managen echter een vak apart is, blijkt vaak genoeg.

Door medewerkers te stimuleren voor een werkplek te kiezen die past bij hun activiteit op dat moment en daarbij allerlei ondersteunende faciliteiten op kantoor aan te bieden wordt getracht een zo creatief mogelijke bedrijfscultuur te creëren. Vanuit zo’n cultuur moeten dan weer nieuwe, innovatieve ideeën ontstaan.Bij softwarebedrijf OutSystems leggen ze niet zozeer de nadruk op een hippe kantoortuin of een inpandige koffiezaak, maar juist op de regels binnen de organisatie die vorm geven aan de bedrijfscultuur. Of beter gezegd: het gebrek aan die regels.

Verschillende deskundigen voorspellen dat een groot aantal van de huidige organisaties over twintig jaar niet meer zal bestaan, omdat zij niet het vermogen hebben zich tijdig te hergroeperen en in te spelen op de nieuw ontstane situatie. Zo lijken piramidestructuren, hiërarchisch leiderschap en top-down communicatie niet meer te voldoen. Kunnen wij wellicht iets leren van de wendbaarheid van spreeuwen. Kunnen de drie grondregels van deze vogel ook voor organisaties gelden?

In deze septembermaand liet John Lasschuit elke donderdag zijn licht schijnen op ‘de hype’ die Het Nieuwe Werken is geworden. In de verschillende delen besprak hij achtereenvolgens die hype, Werken 3.0 en keuzevrijheid. In dit deel 4: vertrouwen. In een organisatie die écht vooruit wil en écht de grote voordelen van Werken 3.0 wil behalen, zal daarop moeten worden gestuurd. Daarbij is niet alleen vertrouwen ín medewerkers belangrijk, maar zeer zeker ook tússen medewerkers.

Het gevoel van een ouder die glimt van trots bij een anekdote over een prestatie van zijn kind zit dicht aan tegen het gevoel van een manager die zijn medewerkers laat schitteren. Reden waarom Wout Bucker pleit voor de invoering van een Chief Fun Officer. Niemand immers die zo goed als hij kan inspelen op de eisen die de verschillende generaties aan de professionele werkomgeving stellen.

Waar voorheen de leidinggevende ervoor zorgde dat alle puzzelstukjes bij elkaar kwamen, moeten teamleden er nu zelf zorg voor dragen dat ze van hun collega’s krijgen wat ze nodig hebben om de afgesproken doelen te halen. Dat vraagt om leiderschap. Klaas Betzema en Nele Manheim vertellen hoe collega’s aan te sturen die formeel op hetzelfde niveau werken als jij.

In deze spannende tijden zijn organisaties in toenemende mate op zoek naar een manier om waarde toe te voegen zodat hun diensten en producten afgenomen blijven worden. Vaak kunnen betere keuzes worden gemaakt door effectiever gebruik te maken van de hulpbronnen die reeds aanwezig zijn, maar niet ten volle benut worden. Maar hoe doe je dat dan? Hoe zorg je ervoor dat je waarde opbouwt zodat je organisatie kan groeien of soms zelfs, kan overleven?

Chaos, of zelfs de gedachte eraan, lijkt het slechtste in de mens naar boven te brengen. Om de een of andere reden hebben we geleerd dat chaos koste wat kost voorkomen of vermeden moet worden. Met andere woorden: Het dient gecontroleerd te worden, met name door de mensen die de leiding hebben. Maar hoe effectief is dit idee van chaoscontrole eigenlijk?

Een overvloed aan vacatures met management in de functietitel verbaasde coach Arnold Timmerman: Als iedereen een manager is, wie managen zij dan nog? De ware essentie van leiderschap is tegenwoordig niet te vinden in persoonlijk gezag en controle en heeft weinig te maken met een verticaal managementconcept. En toch worden management en hiërarchisch leiderschap over dezelfde kam geschoren. Hoe komt dat?

Leiderschapsinformatie die voornamelijk gebaseerd is op theorie, inspiratie die uitgehold wordt door controle, het niet volledig benutten van menselijk kapitaal, hiërarchische leiderschapsstructuren die niet blijken te werken. Voldoende argumenten voor leiderschapsadviseur Arnold Timmerman om een radicaal andere benadering van leiderschap voor te stellen. Waarin individuen een rol vertolken naar gelang hun authentieke kwaliteiten, hun passie en de situatie. In zijn blog een eerste aanzet.

Een manager moet het goede voorbeeld geven. Altijd aanwezig en bereikbaar zijn zodat de medewerkers dit gedrag overnemen. Maar zo werkt het niet meer volgens Nan van Grootel. “We zijn geen kuddedieren, maar kritische individuen. We hebben geen behoefte aan toneelspelers, maar aan inspirerende leiders.” Managers, zet de spotlights op de medewerkers!

Persoonlijke effectiviteit is cruciaal om Het Nieuwe Werken te laten slagen, maar wat is dat eigenlijk, persoonlijke effectiviteit? Aangezien de hoeveelheid tijd en energie die een medewerker beschikbaar heeft constant is, zit de crux hem er dus in om daar de maximale productie mee te behalen, stelt Paul Ruijgrok. Maar hoe bewerkstellig je dat?