Technologie is en blijft de sleutel tot het nieuwe werken
Als we het over ‘Het Nieuwe Werken’ hebben, dan hebben we het over een begrip waar we alle kanten mee op kunnen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een mooie definitie. Dik Bijl definieerde het Nieuwe Werken in 2007 als volgt:
Het Nieuwe Werken is een visie waarbij recente ontwikkelingen in de informatietechnologie als aanjager gelden voor een beter(e) inrichting en bestuur van het kenniswerk. Het gaat om vernieuwing van de fysiek werkplek(ken), de organisatiestructuur en -cultuur, de managementstijl en niet te vergeten de mentaliteit van de kenniswerker en zijn manager.
Het lijkt echter wel alsof bedrijven momenteel steeds vaker vergeten dat informatietechnologie de aanjager is voor al deze ontwikkelingen.
Ik heb het idee dat als het over het nieuwe werken gaat, het accent steeds vaker komt te liggen op het tweede gedeelte van de definitie van Dik Bijl, dus aspecten als de aanpassingen in organisatiestructuur en -cultuur, aangepaste managementstijlen, mentaliteitsveranderingen en ga zo maar door. En dit allemaal om ‘het nieuwe werken’ maar geaccepteerd te krijgen. Dat is natuurlijk allemaal helemaal waar en vooral nodig (laat daar geen twijfel over bestaan) maar wat mij betreft zou het accent in eerste instantie moeten liggen op het toevoegen van nieuwe, goed functionerende informatietechnologie aan de werkplek. Dat vormt immers de basis voor alle mogelijkheden die het nieuwe werken biedt.
En zo wordt het allemaal ingewikkelder gemaakt dan nodig. Door gewoon te beginnen bij de basis: goed werkende technologie, zullen heel veel mogelijkheden van het nieuwe werken vanzelf geaccepteerd zullen worden. Ik kom in veel organisaties met kenniswerkers waar door alleen medewerkers al de mogelijkheid te bieden met collega’s te chatten en hun beschikbaarheid te checken, een project rond ‘het nieuwe werken’ vaak al vanzelf een succes wordt. Dit komt omdat het een nieuwe basisvorm van communicatie is die kenniswerkers probleemloos oppakken, en veel jongere medewerkers zijn al niet anders gewend.
De productiviteitswinst die daarmee gehaald kan worden is dan al direct zo groot, dat verder overtuigen en motiveren voor ‘het nieuwe werken’ niet meer nodig is – ook niet voor de managers. Het bewijs is immers voor hen dan al geleverd. Het wordt natuurlijk anders als diezelfde mensen eerst drie weken hebben geworsteld om überhaupt hun telefoon werkend te krijgen. U kunt zich voorstellen dat een medewerker die veel ‘opstart’-ellende heeft gehad met ‘het nieuwe werken’ daarna een stuk lastiger te overtuigen zal zijn van het nut ervan. En ik zie dat organisaties dat momenteel wel eens vergeten. Dan wordt er volop geïnvesteerd in een cursus van een duur adviesbureau, maar de informatietechnologie die het allemaal mogelijk moet maken mag geen dubbeltje kosten.
Kortom: het nieuwe werken is mooi en biedt veel nieuwe mogelijkheden, maar laten we beginnen bij de basis: investeren in goede technologie en het inzetten van de juiste mensen die zo’n oplossing snel en flexibel kunnen implementeren, dan komt de rest in veel gevallen vanzelf.
Laden ...
vrijdag, 4 september, 2009 at 13:52
Ik begrijp wat Lucas zegt, maar ik denk niet dat technology de echte aanjager is van het nieuwe werken. Het is wel zo dat wij sinds 1991 bezig zijn met het nieuwe werken omdat wij toen in aanraking kwamen met Lotus Notes. Hierdoor konden we ineens tijd&plaats-onafhankelijk werken en ook nog eens niet-gestructureerde informatie met elkaar delen. Dat was in die tijd een revolutie. Technologie maakte een lang gekoesterde wens om het anders te doen mogelijk. Dat is iets anders dan dat het de sleutel is, of de bron. De bron ziet al lang in mensen om ons te ontworstelen uit het keurslijf van een 20ste eeuw organisatie. Om als mens een bijdrage te leveren en niet als resource. Technologie maakt het ons mogelijk om te communiceren en coordineren zonder dat daar een organisatiehierarchie en administratieve organisatie voor nodig is. Dus ja, technologie is een cruciaal onderdeel, maar niet meer dan een enabler in mijn ogen.
vrijdag, 4 september, 2009 at 13:54
Ik denk ook niet dat nieuwe technologie zozeer een aanjager is alswel datgene dat ons helpt onszelf weer een beetje te worden. Namelijk creatieve sociale wezens met speciale, nauwelijks te automatiseren behoeften en eigenschappen. De technologieën van de afgelopen decennia hebben weliswaar de ‘informatie’ enigzins proberen te plaatsen in databases, maar hebben niet de mens gediend. Dat is nu aan het veranderen godzijdank 😉
vrijdag, 4 september, 2009 at 13:55
Informatietechnologie ondersteund en kan nooit leidend zijn, hoe graag de ICT sector ook hier weer meent de oplossing in handen te hebben. De tijd heeft geleerd dat waar ICT goede concepten overnam, zoals bij BPR, ICT meestal het probleem alleen maar vergrootte. De basis van sociale innovatie is anders naar mensen, medewerkers kijken. Daar kan zelfs het verwijderen van software een grote rol bij spelen.
vrijdag, 4 september, 2009 at 13:56
Ik ben het niet met je stelling eens dat goed functionerende informatietechnologie de basis vormt voor HNW. Ik ben namelijk van mening dat goed functionerende ICT een uitstekend hulpmiddel kan zijn, het moet echter nooit meer worden dan dat. In een eerdere discussie die ik zelf heb opgestart (HNW equals GTW) kwam dat ook naar voren, ICT is een hulpmiddel, de mens zal het moeten doen.
vrijdag, 4 september, 2009 at 13:57
“Goed functionerende technologie” is altijd Beter dan “Slecht functionerende technologie”. Natuurlijk moet je zorgen dat het niet op ieder moment uitvalt. Dat is een absolute randvoorwaarde. Wat is volgens jou “goed”?
vrijdag, 4 september, 2009 at 14:00
“technologie is de sleutel”, kouwe rillingen bezorgt me dat, Bussiness is sturend, technologie facilator van de bussines
zaterdag, 5 september, 2009 at 8:30
Lucas, HNW is niets meer en minder dan het werk op een bepaalde manier organiseren. Laten wij het met z’n allen niet spannender maken dan het daadwerkelijk is. Daarbij is ICT 1 van de randvoorwaarden. ICT is een onderdeel van de zogenaamde PIOFAHJ taken. Ondersteunende taken (lees: werk) ten behoeve van het primaire proces. ICT is een hefboom voor het organiseren van werk conform de principes van HNW. Daarnaast is visie en strategie op organiseren van bestuurders, primair van belang. En zo zijn er nog meer aspecten / randvoorwaarden te noemen. Bij het organiseren van werk is het raadzaam om alle aspecten rondom werk in ogenschouw te nemen. Ongeacht welk aspect leidend / bepalend is. (..) Niets gaat vanzelf. G.J. (Geert-Jan) Zingstra
zaterdag, 5 september, 2009 at 8:45
Technologie blijft belangrijk, maar ik geloof niet dat een mentaliteitsverandering en managementcultuur vanzelf meeverandert. Voor werknemers zou het prachtig zijn als dat zo zou zijn, maar zolang de baas en zijn (HR)managers bij het ouderwetse getrapte ‘stramien’ blijven, valt er niets te 2.0-en voor de werknemer, ook al heb je nog zulke fantastische techniek in huis.
zaterdag, 5 september, 2009 at 9:00
De manier waarop de technologie is ingericht bepaalt de cultuur. Technologie is niet alleen software. Het gaat om de expliciete en vaak ook impliciete regels en richtlijnen die meestal slechts voor een deel in de software zijn ingebakken. Als je een sturende cultuur hebt zal de software ook gaan sturen (workflow) en kan men stap voor stap gaan meten.
Als je de medewerker veel vrijheid wilt geven moet je dus geen controlerende software-architectuur gaan implementeren. Ongeacht de werking van de software speelt de kwaliteit van de sofware een zeer grote rol. Als de software vaak uitvalt, de performance slecht is of de gebruikersvriendelijkheid te wensen overlaat zal de gebruiker gaan afhaken of uitermate gefrustreerd worden. Als je software van hoge kwaliteit wilt maken moet je eigenlijk heel sterk gaan sturen. Je moet eisen moet gaan stellen aan bijv. de manier waarop er wordt geprogrammeerd en getest, hoe het onderhoud is geregeld (release-management) en welke standaarden er worden gehanteerd.
De enige oplossing die ik zie is dat de medewerkers zelf hun werk gaan ondersteunen en dus “persoonlijke” software gaan maken. Om te voorkomen dat die software een onderhoudsprobleem wordt als de medewerker weggaat moet die software eigenlijk “weg-werp” software zijn. Daarnaast moet je er erg op gaan letten dat men de medewerker niet alle hulpbronnen in zijn of haar eentje gaat gebruiken want dan loopt de totale performance terug. Al met al heeft is het helemaal niet zo simpel om iedereen zijn eigen weg te laten gaan. Het kost veel meer tijd en geld en de besturing wordt veel complexer.
zaterdag, 5 september, 2009 at 9:10
Leuke insteek, maar ook ik ben er van overtuigd dat het technologie alleen maar een (zeer) belangrijke enabler is. Zonder de juiste technologie is er geen ” nieuw werken”. Maar het belangrijkste bij het nieuwe werken is en blijft de manier waarop medewerkers met elkaar omgaan. Sociale omgang is erg belangrijk om het nieuwe werken effectief te maken, net zoals sociale omgang al de sleutel is bij traditioneel werken. Een afdeling waarop het rommelt is minder effectief dan een afdeling die soepel loopt. Net als bij internet kunnen mensen in een sociaal isolement raken of juist heel sociaal vaardig worden. Het gaat er dus om hoe de technologie gebruikt wordt. Je wilt niet dat de baas constant over je schouder mee zit te kijken , maar wanneer je hulp wilt of gewoon een gezellig babbeltje wilt maken moet dit mogelijk zijn. Hier komt vervolgens de techniek weer om de hoek kijken als enabler. Een betrouwbare stabiele verbinding is van levensbelang. Net als een goede chatapplicatie, telefoon, webcam, etc.. Auke Alewijnse, Corporate Account Manager Tele2 Zakelijk
zaterdag, 5 september, 2009 at 9:15
Misschien kunnen we de discussie wat concreter maken (heb ik om meer dan één reden wel behoefte aan). Welke technologieen hebben we nodig om het nieuwe werken mogelijk te maken en dan ook vooral het waarom is belangrijk. Een aantal technologieen die ik zou willen noemen (en ik hoop dat ze betwist of bevestigd worden): – Internet centric werken (internet als vervanger van een LAN) – Andere oplossing voor huisstijl in office suite (microsoft, openoffie of anders) – Self-service omgevingen – Quarantaine omgevingen (voor PCs die niet voldoen aan basale toeangseisen) – Andersoortige softwaredistributie – Unified Communications – Virtualisatie van applicaties – Virtualsiatie van desktops (voor grotere groepen medewerkers met dezelfde soot functionaliteit, maar niet altijd op hetzelfde moment werkend) – Mobile devices Ben erg benieuwd. Groet, Rolf
zaterdag, 5 september, 2009 at 9:30
@Rolf: Het klinkt wellicht raar maar volgens is “het nieuwe werken” helemaal niet afhankelijk van nieuwe technologie. Ik denk dat alles mogelijk is met “oude technologie”. Als het HNW betrekking heeft op zelfstandig, autonoom, werken (“Kenniswerk”?) dan kun je eerst veel beter formuleren “wat” je nodig hebt om dat te kunnen doen en dan op zoek gaan naar de technologie die dat mogelijk maakt. Een vraag: Heb je mobiele technologie nodig om zelfstandig te werken?
maandag, 7 september, 2009 at 8:30
Het Nieuwe Werken betekent een andere manier van werken. De aanleiding om Het Nieuwe werken te introduceren is gelegen in o.a.: * het verbeteren van de effectiviteit en productiviteit * het verhogen van flexibiliteit * het toegankelijker maken van de organisatie voor nieuwe medewerkers * het verbeteren van het bedrijfsimago Naar mijn mening wordt er veel te veel geleund op de technologie. Echter de technologie geloof ik wel en is naar mijn beleving een minor issue in het geheel. Het belangrijkste is het definieren van het gewenste (nieuwe) gedrag en het realiseren van het gewenste gedrag als geaccepteerd gedrag. De kloof tussen het huidige gedrag en het gewenste gedrag is indicatief voor tijd, energie en geld die aan de human side dient te worden geinvesteerd. Organisaties die denken te kunnen volstaan met korte pep-talk sessies over Het Nieuwe Werken aan medewerkers zullen bedrogen uitkomen. Als ik mijn zoontje van 1 vertel dat hij niet aan de CD speler mag komen, moet ik niet de illusie hebben dat dit enkele dagen later niet meer gebeurt. En als ik vandaag wordt beboet voor snelheid, zal ik waarschijnlijk de komende twee dagen gematigder rijden, maar daarna zal het gas er weer op gaan. In tegenstelling tot de door mij genoemde voorbeelden ben ik bij de invoering van Het Nieuwe Werken meer voorstander van belonen. Via gedrag kan cultuur worden beinvloed. Hierbij is niet gezegd dat Het Nieuwe Werken per definitie om een cultuursverandering vraagt, Het Nieuwe Werken kan mijns inziens op elk cultuurprofiel worden toegepast. Indien organisaties Het Nieuwe Werken aangrijpen voor het doorvoeren van een cultuursverandering (bijvoorbeeld van een interngerichte naar externgerichte organisatie) dient rekening te worden gehouden met maximale impact voor de medewerkers en met name voor het (midden)management.
donderdag, 10 september, 2009 at 8:40
Er is niet een correct antwoord te geven op de stelling van Lucas, hoewel ik de neiging heb het met hem eens te zijn. Ik kan me ook goed vinden in de opmerkingen van Hans. Het probleem is dat we de “technologie” los zien van de mens, de gebruiker. Dat is niet verwonderlijk, gezien de ontwikkelingen van de afgelopen 40 jaar, maar toch kan het anders. Het moet anders. Het bedenk- ontwerp- en ontwikkelproces moet evolueren in een voortdurende cyclus van lerende interactie met de gebruiker. Iets nieuws dat werkt blijft, wat niet werkt, verdwijnt weer. Technologie moet co-evolueren met de mens in een iteratief wederzijds proces. De gebruiker moet bereid zijn leermomenten te reserveren, en raakt zo betrokken bij de techniek die hij gebruikt , en zal zelf suggesties leveren ter uitbreiding of verbetering. De techniek komt niet uit de lucht vallen. De organisatie moet aandacht besteden aan het begrippenapparaat dat de bedrijfsactiviteiten beschrijft en koppelt aan de techniek die de activiteiten aanvult. Ook daar zit een leerproces aan vast. Bepaalde methodes die het bedrijf wenst toe te passen moeten zich inbedden in de technische tools die dat toepassen faciliteren. Naast het alledaagse werk, en ingebouwde verbeterproces, moet je nog een aparte club hebben die van een kleine afstand kijkt naar het geheel, om te zien of het verbeterproces verbeterd kan worden. Op die manier kom je geleidelijk in een situatie waarin gebruikers deel worden van de techniek, en andersom. De techniek denkt mee met de gebruiker, omdat de gebruiker meedenkt met de techniek, en vice versa. Het probleem is dat deze aanpak nooit systematisch is toegepast, behalve dan in de jaren 60, toen Douglas Engelbart bovenstaande verhaal min of meer formuleerde, het ook toepaste, en in 1968 een werkend systeem had waarin meer functionaliteit zat dan alle web 2.0 functionaliteit bijelkaar. Het bewijs ervan kunnen we nog altijd zien, aangezien zijn demo uit 1968 op Youtube staat ( http://www.youtube.com/watch?v=VScVgXM7lQQ ) . Je valt compleet van je stoel als je dat bekijkt, en je moet dan ook denken: wat hebben we in godsnaam zitten doen in de afgelopen 40 jaar? Ja, wat: personal computers ontwikkelen, vaporware maken, browseroorlogen in gang zetten, gigantische hoop gadgets maken die allemaal leuk zijn, maar altijd maar weer een klein deel van de grote puzzel invullen. Ontzaglijk veel nadruk leggen op gebruiksvriendelijkheid, wat niet zelden heeft geleid tot zeer suboptimale interfaces en systemen. Ongeveer alles wat we nu doen op een computer werd geheel of gedeeltelijk bedacht door Engelbart, maar zijn onderliggende filosofie werd fijngemalen door de opwinding in de 70er jaren toen de basis werd gelegd voor de personal computer, en de economische gevolgen duidelijk werden. Dus een al al mens-machine achteruitgang sinds 1968? Ja, in wezen zie ik dat als een historisch feit. De techneuten aan de ene kant, de gebruikers aan de andere. De techneuten bestuurd door de commercie, en de gebruikers eisend dat wat er tegen hun aan wordt gegooid maar gewoon moet werken, want de klant is koning. Het is deze tweespalt die de discussie zo moeilijk maakt. Het moet dus allemaal anders! Op de site http://www.werken20.nl vind je een prima overzicht van wat de karakteristieken zijn van web 2.0 of HNW. Als je als bedrijf of organisatie ermee aan de slag wilt, en een visie hebt voor hoe het zou kunnen werken, en hoe de bedrijfsactiviteiten er beter van worden, dan zijn er genoeg systemen waarmee men aan de slag kan. Maar van begin af aan moet er een leerproces worden opgestart dat het co-evolueren op gang brengt, en zowel de ontwikkelaars als de gebruikers moeten bereid zijn daarin mee te gaan. Engelbart is overigens nog altijd actief, zie een recent verschenen boekje dat hij samen met twee andere auteurs samenstelde: The Engelbart Hypothesis, http://tinyurl.com/lgvn4s . Het is klein en compact, en zeer leesbaar en leerzaam.
donderdag, 10 september, 2009 at 14:00
@Jan: Ik vermoed en hoop dat we nu een tijdperk binnengaan waarin in ieder geval een deel van de mensheid bereid zal zijn om de consequenties te trekken van de vorige fase van “het rommelen in de marge”. Er is nu genoeg positieve en negatieve ervaring opgedaan om een aantal zaken te gaan consolideren. Automatisering is de jongste “wetenschap” met de grootste impact allertijden op de mensheid en we kunnen het niet meer maken om de chaos nog groter te maken dan die al is.
vrijdag, 11 september, 2009 at 17:10
test comment 8
vrijdag, 11 september, 2009 at 17:11
test comment 9
maandag, 21 september, 2009 at 16:14
test