Van Het Nieuwe Werken naar Het Nieuwe Leven

Sinds we begin deze eeuw Het Nieuwe Werken omarmden veranderde er veel. Veel organisaties introduceerden (een vorm van) HNW. Toch gaat het nog altijd niet goed met veel bedrijven. Medewerkers zijn ontevreden en gaan weg, ze streven iets anders na; Het Nieuwe Leven (HNL), ofwel: écht gaan leven. Zelf ben ik ook adept van HNL. Waarin is HNL anders dan HNW, maar vooral hoe komen ze samen? 

Je ziet ze steeds meer; mensen die het roer omgooien, zich niet langer het snot voor de ogen willen werken voor een werkgever. Ze richten zich vanaf nu volledig op het volgen van hun passie. Dat kan ver gaan, zoals in Ik vertrek waarin de kijker de emigratie van een Nederlands gezin volgt. Waar we in het begin vooral smullen van de problemen die zij tegenkomen, eindigen we het programma vaak jaloers op HNL van de betrokken familie. Volgens CBS-cijfers vertrokken in 2012 per dag zo’n 390 mensen uit ons land (remigraties van allochtonen inbegrepen). Dit jaar stond de teller in mei op 52.366 mensen die Nederland voorgoed achter zich lieten.

Een Nieuw Leven

Ook het tv-programma Droom in uitvoering (waarvan vorige week deel I, van manager tot meubelmaker); vele coaches, die mensen helpen hun werkelijke levensdoel te vinden en de ontelbare zelfhulpboeken om je bestaan zin te geven, tonen aan dat er behoefte is op een andere manier te gaan leven. Minder vanuit rijkdom en bezit, meer vanuit voldoening en bezieling. En vaak betekent dat voor jezelf beginnen. Die situatie licht ik toe in dit artikel.

Vertrekken zonder emigratie

Vorig jaar startte ik als ondernemer en mijn partner is sinds een maand meubelmaker, na jaren actief te zijn geweest in sales. Mensen reageren vaak verrast, of eigenlijk meer bezorgd als ze horen dat wij tegelijkertijd, in economisch niet de meest voordelige tijd, voor onszelf zijn begonnen. Ik bekijk het van de zonnige kant. Eigenlijk zijn wij net als de mensen in Ik vertrek, alleen wonen wij nog steeds in hetzelfde huis.

HNW versus HNL

Een in het oog springende overeenkomst van HNL met HNW is het kunnen kiezen van de eigen werktijden – bij de introductie van HNW veelvuldig als pluspunt richting medewerkers benoemd. Werken onafhankelijk van plaats en tijd en een werkgever die faciliteert door middel van technologie. Ook een HNL’er heeft veelal de vrijheid te kiezen wanneer en waar hij werkt. In de zomer overdag met de voetjes in het zand (en de nodige vakliteratuur in de strandtas), en dezelfde avond weer naar een netwerkbijeenkomst of achter de pc. Voor zowel de HNW’er als de HNL’er loert het gevaar dat het werk nooit klaar is. Met als belangrijkste verschil, dat het laten liggen van werk voor een HNW’er op korte termijn geen financiële gevolgen heeft en voor een HNL’er wel degelijk.

Zowel de HNW’er als de HNL’er kunnen dus werken aan de keukentafel. Toch vinden de meeste werkgevers het belangrijk dat medewerkers bereikbaar zijn tijdens kantooruren. En al lijkt een HNW’er vrijheid te hebben, toch heeft hij te maken met aanwezigheidscontrole via groene aanwezigheidslampjes in de bekendste mailpakketten. Een HNL’er is bevrijd van deze vorm van controle. Geen digitale aanwezigheidsplicht tussen negen en vijf, maar wel continu bezig met het behalen van je persoonlijke doelen. Een HNL’er snapt wanneer het voor hem de broodnodige inspiratietijd is en wanneer hij in contact wil treden met zijn omgeving. Zijn interne drive houdt hem continu in beweging.

Gouden kettingen

Veel HNW’ers hebben, ook in deze crisistijd, last van gouden kettingen. Zij redeneren dat de zekerheid van salaris opweegt tegen de almaar toenemende werkdruk en verslechterende werksfeer. Voor een HNL’er staat een ding vast. Hij stelt inspiratie en voldoening in het werken met mensen of materialen van eigen keuze boven het verkrijgen van veel geld (toch zijn HNL’ers opvallend vaak succesvol, ook financieel). Intussen is de gemiddelde werknemer meer en meer bezig met het tevreden stellen van spreadsheets en de kortetermijneisen die er aan hem worden gesteld.

HNW vanuit bezieling is HNL

Ben ik tegen bedrijven, of zelfs tegen HNW? Nee, ik vind wel dat HNW alleen kan slagen als onderdeel van HNL. Zolang organisaties erop gericht blijven hun medewerkers in een iets andere vorm op dezelfde manier te laten werken dan in de 20ste eeuw, zullen zij de crisis niet te boven komen, en het op termijn zelfs niet gaan redden. De goede mensen zullen weggaan en hun eigen Nieuw Leven beginnen. Als bestuurders naast de ratio hun gevoel toelaten, zullen zij in staat zijn de ziel van de organisatie bloot te leggen. En juist die ziel is datgene waaraan een medewerker zich wil verbinden. Zo transformeert HNW in een echt HNL, voor zowel bedrijven als werknemers.