Wie is de eigenaar van een zakelijk account op Twitter?

En is een lijst Twitter-volgers een bedrijfsgeheim? Er is een Amerikaanse rechtszaak (PhoneDog.com versus Kravitz) voor nodig om dit soort juridische aspecten van het gebruik in een zakelijke context van social media aan het licht te brengen. De rechtszaak gaat ook over de financiële waarde van een Twitter-volger. Is 2,5 dollar per maand per volger reëel als schadevergoeding voor de schending van een bedrijfsgeheim?

Wat is er aan de hand? Noah Kravitz werkte vier jaar voor het bedrijf PhoneDog.com waar hij regelmatig recensies schreef over mobiele telefoons die nieuw op de markt kwamen. Om verkeer naar de website van zijn werkgever te genereren, werd een Twitter account gebruikt. Met behulp van de zogenoemde Twitter handle @PhoneDog_noah was Kravitz in staat om ongeveer 17.000 volgers aan te trekken. Zij ontvingen telkens realtime updates van Kravitz over zijn mening over mobiele telefoons en andere onderwerpen.

Twitter handle

Na zijn vertrek bij PhoneDog.com in oktober 2010 veranderde Kravitz zijn Twitter handle in @noahkravitz. Maar hij bleef dezelfde Twitter account gebruiken en nam op deze wijze de 17.000 volgers mee. Dat schoot PhoneDog in het verkeerde keelgat. En zij daagde Kravitz voor de rechter op grond van misappriopiation of trade secrets (schending van bedrijfsgeheimen) en andere gronden.

Doel en eigendom van de account

Volgens de dagvaarding was de Twitter account van Kravitz opgezet en werd onderhouden voor het uitsluitende doel verkeer op internet naar de website van PhoneDog te leiden. Uitsluitend ten eigen nutte van PhoneDog. Dat leidt tot de conclusie dat Kravitz’ Twitter account en het password tot de account, vertrouwelijke informatie is in eigendom van PhoneDog, aldus de motivering van de eis.

Verder stelt PhoneDog dat een volger van Kravitz 2,50 dollar waard is voor iedere maand dat hij de omstreden Twitter account blijft gebruiken. Ten tijde van de dagvaarding (acht maanden na vertrek) liep deze vergoeding op tot in totaal 340.000 dollar.

Twitter password en bedrijfsvoordeel

Volgens Kravitz zijn de volgers op Twitter echter niet geheim. De informatie is namelijk openbaar en voor iedereen en op ieder moment in te zien. Ook stelde Kravitz dat de toegangscode tot zijn account niet als een bedrijfsgeheim aan te merken is omdat een dergelijk paswoord “do not derive any actual or potential independent economic value under the [Uniform Trade Secrets Act] because they do not provide any substantial business advantage”.

Inhoudelijke behandeling

Maar rechter Maria-Elena James was niet van dit verweer overtuigd. (11-03474 N.D. Cal.; Nov. 8, 2011). Ze wees op de omstandigheid dat volgens vaste regels een ontslagmotie in de federale rechtbank (zoals hier door Kravitz ingediend als formeel verweer) alleen door de rechter kan worden geaccepteerd wanneer er voldoende plausibiliteit is voor de uiteindelijke afwijzing van de eisen. Dat is volgens haar nadrukkelijk niet het geval. De procedure wordt dus voortgezet en krijgt nu een inhoudelijk vervolg.

Afspraken

Werkgevers doen er dan ook goed aan om deze aspecten van het zakelijk gebruik van social media te normeren en vervolgens via gedragsregels op de rechtsverhouding met hun personeel (in loondienst en/of die op andere arbeidsrechtelijke basis werken) van toepassing te verklaren. Daarnaast kunnen afspraken met PR bureaus goede diensten bewijzen. Want zonder afspraken kan het juridisch gezien nu nog alle kanten uitgaan.